مطالعه آزمايشگاهي روش‌هاي متداول مهار ديوارهاي ميانقاب بنايي به قاب‌هاي فولادي در ايران

مشخصات ميانقاب‌ها و نوع اتصال آنها به قاب، مي‌تواند اثرات قابل‌توجهي بر رفتار لرزه‌اي سازه داشته باشد. در اين مقاله به‌منظور بررسي روش‌هاي متداول مهار ديوارهاي ميانقاب بنايي در ايران، نتايج آزمايش چهار نمونه قاب فولادي يك طبقه و يك دهانه با مقياس  1:3، با تمركز بر جزئيات مختلف اتصال ديوار به قاب ارائه مي‌گردد. سه نمونه داراي ديوار ميانقاب بنايي ساخته شده با استفاده از مصالح متداول در ايران هستند و يك قاب بدون ميانقاب است. تمام نمونه‌ها با اعمال بار جانبي تنها در تراز تير فوقاني مورد آزمايش قرار گرفتند. جزئيات مختلفي از تماس و اتصال ميانقاب و قاب شامل تماس ديوار و قاب بدون مهار، اتصال و مهار ميانقاب با استفاده از نبشي‌هاي جداكننده قائم و ميلگردهاي مدفون در ديوار بررسي و رفتار آنها در هريك از اين موارد بررسي گرديد. نتايج نشان مي‌دهد جزئيات ذكر شده جهت اتصال و مهار ديوار ميانقاب به قاب، ضمن امكان اجراي سريع و آسان، به نحو مطلوبي سبب تأخير در ترك‌خوردگي پانل ميانقاب، تغيير حالات شكست ديوار، كاهش ميزان آسيب‌ديدگي و حفظ ايستايي ديوار در جابه‌جايي جانبي قاب مي‌گردد. همچنين تأثير قابل‌توجهي بر الگوي تشكيل ترك‌ها، مدهاي شكست، سختي، مقاومت، شكل‌پذيري، تغيير شكل خارج از صفحه و ميزان اتلاف انرژي دارد.