كنترل مسيريابي چاهك‌هاي متحرك براي حداكثر كردن مقدار داده جمع‌آوري شده و طول عمر در شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم زيرآب

اين مقاله يك مدل بهينه‌سازي برنامه‌ريزي صحيح خطي مختلط براي تعيين مسير بهينه و مكان اقامت چاهك‌ها با توجه به مهلت زماني و مصرف انرژي ارايه داده تا مقدار داده جمع‌آوري شده را در شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم زيرآب حداكثر كند. حل اين مساله در زمان چندجمله‌اي به دليل متمركز بودن امكان‌پذير نيست. لذا براي حل اين مساله، يك روش اكتشافي حريصانه و كاملا توزيع‌شده پيشنهاد شده تا مسير و مكان اقامت چاهك‌ها را براساس حداكثر كردن مقدار داده‌هاي جمع‌آوري شده و نوع مهلت زماني داده‌ها تعيين كند و تا زماني‌كه يك مكان، داده و انرژي داشته باشد، چاهك‌ها مي‌توانند به‌طور مكرر به آنجا رفته و مقدار داده‌هاي جمع‌آوري شده را افزايش دهند. نتايج شبيه‌سازي روش‌هاي مختلف مسيريابي با مدل و الگوريتم پيشنهادي در شرايط شبكه‌هاي پراكنده و متراكم و مهلت‌هاي زماني سخت و نرم نشان داده كه مقدار داده جمع‌آوري شده حداقل 77 درصد بيشتر از روش‌هاي اكتشافي ‏غيرآگاهانه ‏TSP‏ و ‏LM‏ و 80 درصد بيشتر از روش ‏RS‏ است و مصرف انرژي حدود 45 درصد كمتر از روش TSP است و تاخير انتها به انتها حدود 69 درصد كمتر از روش TSP است و بازدهي شبكه حدود 23 درصد بيشتر از روش TSP است.