سرمايۀ اجتماعي و رفتار نامتقارن هزينه‌ها

سرمايه اجتماعي قدرت هنجارها و تراكم شبكه‌هاي اجتماعي را در يك منطقه نشان مي‌دهد. عوامل اقتصادي‌ـ اجتماعي مي‌تواند بر تصميم‌هاي تعديلي منابع مديريتي اثرگذار باشد. ازين‌رو، شركت‌هايي با سرمايه اجتماعي بالاتر تقارن كمتري در رفتار هزينه‌ها نشان مي‌دهند. بنابراين، سرمايه اجتماعي مديران را از اتخاذ تصميمات تعديل‌كننده منابع فرصت‌طلبانه، كه باعث چسبندگي هزينه‌ها مي‌شود، بازمي‌دارد. بر پايه اين استدلال، در پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي و رفتار نامتقارن هزينه‌هاي شركت پرداخته شد. بدين منظور، براي اندازه‌گيري سرمايه اجتماعي، از سه معيار ارتباطات اجتماعي و شغلي و سياسي استفاده شد. آزمون فرضيه‌ها با استفاده از روش آماري تحليل رگرسيون با داده‌هاي تركيبي بر اساس اطلاعات 73 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1384 تا 1398 انجام ‌شد. يافته‌هاي فرضيه اول پژوهش حاكي از آن بود كه سرمايه اجتماعي از طريق كاهش انگيزه‌هاي فرصت‌طلبانه مديران باعث كاهش رفتار نامتقارن هزينه‌ها مي‌شود و در نتيجه چسبندگي هزينه‌ها در شركت كاهش مي‌يابد. همچنين، نتيجه فرضيه دوم حاكي از آن بود كه سرمايه اجتماعي از طريق ارتباط اجتماعي مديران با كاركنان باعث افزايش خوش‌بيني مديريت مي‌شود و در نتيجه چسبندگي هزينه‌ها در شركت افزايش مي‌يابد.