كليدواژه :
شعر معاصر , غزل , نوآوري , شكل , منوچهر نيستاني
چكيده فارسي :
پس از رواج نظريه هاي نيما در شعر معاصر، به مرور تحولات عمده اي در قالب غزل ايجاد شد و نوآوري هايي متناسب با عصر تجدد در شكل و محتوا و زبان و بيان آن رخ داد؛ تا جايي كه كم كم جريان غزل نو شكل گرفت. شاعران اين جريان در حوزه هاي مذكور براي غزل، تحولات چشمگيري را رقم زده اند. يكي از غزل پردازان نوگرا، منوچهر نيستاني است كه با توجه به زمان ارايه غزل هايش جا دارد او را از پايه گذاران تحول در غزل فارسي به شمار آوريم و بپرسيم در غزل هاي اين شاعر كدامين گونه هاي نوآوري وجود دارند؟ هدف اين پژوهش آن است كه با روش توصيفي- تحليلي، چگونگي حركت نيستاني به سوي نوسازي غزل فارسي تبيين شود. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه او در شكل بيروني غزل ، نوآوري هاي قابل ملاحظه تري دارد و از جمله آن ها تحول در شكل نوشتاري، علايم سجاو ندي، تعداد مصراع هاي بيت، تعداد ابيات، تكرار بيت، وزن و قافيه است. علاوه بر اين، تلاش هاي اين شاعر براي نوآوري در شكل دروني غزل، مورد تحليل قرار گرفته است و براي اين منظور، به واكاوي كاربرد روايت، صور خيال تازه، پارادوكس هاي جديد و تناسب هاي نو در غزل وي پرداخته ايم. بيشتر اين نوجويي ها، نخستين بار، در غزل وي ظهور كرده اند و از آنجا به غزل نو راه يافته اند.
چكيده لاتين :
After the spread of Nimayi poetry, major changes took place in sonnet forms, and innovations were fostered in accordance with the age of modernity in language, expression, form, and content, so that little by little “new sonnet” was formed. The poets of this movement made significant changes in these areas in sonnet. One of the modernist lyricists is Manouchehr Neyestani, who, considering the time of presenting his sonnet, should be regarded as one of the founders of modernization in the form of Persian sonnet. The purpose of this study is to explain the way he moved towards the modernization of Persian sonnet. The research findings show that he fostered significant innovations in the external form of the sonnet, including changes in typology, punctuation, number of verses, repetition of verses, meter, and rhyme. Nevertheless, his efforts to innovate in the content of sonnet have been analyzed too, and for this purpose, we have studied the narrative, imagery, and paradoxes in his sonnets. Most of these innovations first appeared Neyastani’s sonnets and from there they found their way to the “new sonnet.”
