عنوان مقاله :
«تحليل نمايشنامۀ مانفرد اثر لرد بايرون بر اساس تأثير پذيري از ادبيات پارسي و شرقي»
عنوان به زبان ديگر :
«Analysis of Manfred's play by Lord Byron based on influenced by Persian and Oriental literature»
پديد آورندگان :
آزادي ده عباساني، نجيم دانشگاه علمي كاربردي , آذر، اميراسماعيل دانشگاه علوم تحقيقات - گروه زبان و ادبيات فارسي، تهران , طهماسبي، فرهاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر - گروه زبان و ادبيات فارسي، اسلامشهر
كليدواژه :
لرد بايرون , نمايشنامه مانفرد , زبان و ادبيات فارسي , آيين زرتشتي , حافظ
چكيده فارسي :
«جورج گوردون لرد بايرون»، شاعر انگليسي تبار سدۀ نوزدهم، در آثار خود به شدت تحت تأثير ادبيات فارسي و شرقي قرار گرفته‌است. حيات اين شاعر مقارن با شروع پيدايش «عصر ويكتوريايي»، وسبك «رمانتيسيسم» و آغاز نمود اثرپذيري ادبيات اروپا از ادبيات ايران و زبان پارسي است؛ از اينرو وي به عنوان چهرۀ شاخص و نماد رمانس اروپا و از متأثران ادبيات فارسي شناخته مي‌گردد.
در اين پژوهش سعي شده است با ابزار كتابخانه اي و اسنادي و تكيه بر شيوۀ تحليلي و تطبيقي، سهم نمايشنامۀ «مانفرد» از ميان آثار لرد بايرون در اثرپذيري از ادبيات فارسي روشن گردد. نتيجه آن كه، اثر مذكور به شكل چشمگيري از جهت «نمادها»، «مفاهيم»، «خيال‌انگيزي» و حتي «واژگاني»، تحت تأثير آثار زبان و ادبيات فارسي و فرهنگ و اساطير شرقي است كه در اثر مطالعات بايرون در ناخودآگاه وي گرد آمده است. همچنين داده هاي پژوهش نشان مي دهند كه دو مقولۀ «آيين زرتشتي» و «عرفان گرايي» در اثرپذيري بايرون از ادبيات فارسي، داراي بيشترين سهم بودند كه وي در شخصيت سازي و فضاسازي اثر خود ، از آنها بهره گرفته است.
چكيده لاتين :
George Gordon Lord Byron,a British poet of 19th century, was heavily influenced by Oriental and Persian literature in his works. The poet’s life coincided with beginning of the “Victorian age”, and “romanticism” style emergence and the beginning of the European literature’s impressionability presentation from Iranian literature and Persian language; hence he is known as an outstanding person and European renaissance’s symbol and among the Persian literature’s impressed ones.
In This research attempt to clarify the “Manfred” Play’s contribution among Lord Byron’s works in Persian literature’s impressionability through library and documentary tools and relying on an analytical and comparative method. The result is that the above work is influenced strikingly by the works of Persian literature and language, Oriental myths and culture in “symbols”, “concepts”, “fantasies” and even “lexical” terms, which are collected due to Byron’s studies in his subconscious. Also research data show that the two categories of “Zoroastrianism” and “mysticism”, in effectiveness of Persian literature, had the largest share which are presented under two total categories: character-making level and
space-making level.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ادبيات تطبيقي
