عنوان مقاله :
مطالعۀ سير تاريخي قانون جديد ازدواج در ايران معاصر
عنوان به زبان ديگر :
Study of the Historical Course the New Marriage Law in Contemporary Iran
پديد آورندگان :
حاتمي، زهرا دانشگاه تهران، تهران
كليدواژه :
ازدواج , كودكي , زنان , تجدد , رضاشاه , قانون ازدواج
چكيده فارسي :
تصويب قانون جديد ازدواج در ايران در سال 1310 ش. نقطۀ عطفي در تحول و تجدد امر ازدواج در ايران بود. اين پژوهش در پي آن است تا سير تاريخي تصويب اين قانون و تأثير آن بر زندگي دختران، زنان و خانواده‌هاي ايراني را بررسي كند. فرضيه تحقيق حاضر آن است كه آنچه در سال 1310 ش. به‌اجبار و با دخالت دولت رخ داد، بر پايۀ تغيير ذهنيت عمومي از دورۀ قاجاريه به اين سوي استوار بود كه در آن دو مفهوم مهم و بنيادين كودكي و ازدواج تغيير كرده و ميزان تأثير سبك و شيوۀ زندگي كودك و زن ايراني بر سرنوشت وطن مورد توجه قرار گرفته بود. اين قانون گرچه بنيان شرعي ازدواج را تغيير نداد اما تغييراتي اساسي در روند زندگي روزمرۀ خانوادۀ ايراني ايجاد كرد. افزايش مدت زمان كودكي براي دختران كه زمينه‌ساز فرصت بيشتر براي آموزش آنان بود، حفظ سلامت و تندرستي كودك و مادر ايراني و افزايش جمعيت متعاقب آن در كنار امكان حضور فعال زنان در اجتماع و اقتصاد ازجمله پيامدهاي ملموس اين قانون بود. با‌اين‌حال اعمال سخت‌گيرانه قانون جديد، امر ازدواج را به محلي براي نزاع نابرابر ميان دستگاه قضايي به نمايندگي از حكومت و خانواده‌هاي ايراني تبديل كرد.
چكيده لاتين :
The adoption of the new marriage law in Iran in 1310 (AH) was a
turning point in the evolution and modernization of marriage in Iran.
This study seeks to examine the historical course of the adoption of this
law and its impact on the lives of the Iranian girls, women and families.
It is hypothesized that what has happened in the year 1310 (AH) by force
and with the intervention of the government, was based on the change of
public mentality from the Qajar period onwards. In fact, the two
important and fundamental concepts of childhood and marriage were
changed and the style of lives of Iranian children and women were
considered to be effective on the fate of the homeland. Although this law
did not change the legal basis of marriage, it did bring about fundamental
changes in the daily life of the Iranian family. Increasing the period of
childhood for girls which provided more opportunities for their
education, maintaining the health of Iranian children and mothers, and
the subsequent increase in population along with the possibility of active
participation of the women in the society and the economy, were among
the tangible consequences of this law. However, the strict application of
the new law made marriage a scene of unequal conflict between the
judiciary representing the Iranian government and the Iranian families.
عنوان نشريه :
تاريخ نامه ايران بعد از اسلام
