حكايت پردازي؛ يكي از ويژگيهاي سبكي شرح تعرف

Narrative; One of the style traits in Sharh-e Taaruf

در شرح تعرف مستملي بخاري 269 حكايت آمده است. در تحليل جايگاه حكايت در اين اثر ميتوان فراواني، تنوع و نحوه بكارگيري حكايتها را به عنوان ويژگي سبكي بارز آن دانست كه از آن به عنوان ابزاري كارآمد در تبيين، انتقال و اثربخشي مفاهيم و مطالب استفاده شده است. اين پژوهش بر آن است تا با بررسي عناصر روايي اين حكايات، چون: شخصيت پردازي، ايجاز، زبان، درونمايه، پيرنگ، زاويه ديد، زمان و مكان، به سبك حكايت پردازي مستملي بخاري پرداخته و ميزان و چگونگي عملكرد اين عناصر را در اثرگذاري حكايت پردازي در شرح تعرف دريابد. بررسي عناصر روايي حكايتها گوياي آن است كه نويسنده قصد حكايت پردازي نداشته و از حكايت تنها به عنوان ابزاري در خدمت محتوا استفاده كرده است. لذا حكايتها از همه عناصر داستان پردازي برخوردار نيستند اما با اين حال در انتقال و اثربخشي مفاهيم موفق عمل كرده اند.

In Mostamli Bokharis “Sharh-e Taaruf” there are 269 stories. As to the analysis of the place of story in this work, one can see frequency, diversity and the type of application of stories as the distinguished features of the style of the work which has been sued as an efficient tool for explanation, transmission and effectiveness of the notions and themes. This research aims to examine the narrative elements of these stories as characterizations, brevity, language, the issues of theme, plot, point of view, time and place in the style of Mostamli Bokharis and find out the extent and quality of performance of theses elements in the impact of storytelling of Sharh-e Taaruf. Analysis of the narrative elements of stories suggests that the author has not intended to tell story has used story as only a tool in the service of narration. So stories do not enjoy all elements of narrative. But it has been successful in conveying and effectiveness of the notions.