تحليل سبك شناسي داستان رستم و سهراب «بر پايه سويه هاي پنجگانه سبك شناسي»

The Analysis of Stylistics Study of Rostam and Sohrab Story on the Basis of Aspects of Quintet of Stylistics

درهم بافتگي هنري سويه هاي سبكي در متنهايي كه سبك متعالي دارند، ويژگي بنيادين به شمار ميآيد. در شاهنامه فردوسي كه در نوع ادبي حماسي، شاهكاري جهاني است همه سويه هاي سبك‌ساز دست به دست هم داده تا توانسته‌ سبك حماسي را بنمايانند. آن چه در پايه‌هاي اين سبك حماسي حضور دارد، انديشه اسطوره اي-حماسي با رويكردي ايراني است. اين انديشه اسطوره اي-حماسي، زمان و مكان اعصار ابتدايي زندگي، تا دوره‌هاي تمدن بشري را نشان ميدهد. در اين مقاله تلاش شده است، در سويه هاي گوناگون سبك‌شناسي، يعني در سويه هاي اسطوره اي، حماسي، تاويل پذيري، زباني و تصويري، زيرساختهاي مفهومي داستان رستم و سهراب آشكار شود. باري، سويه‌هاي سبكي داستان رستم و سهراب، نمايشي از اسطوره حماسي شده آفرينش به دست ميدهند كه در پيكر رستم و تهمينه و سهراب به ستيزي دست مييازند تا مهرورزي و باروري تقديس شده را يادآوري كنند.

Artistic interweaving of stylistic aspects of those texts which have sublime styles is considered fundamental feature. In Ferdowsi’s Shahnameh, as an epic masterpiece in the world, all stylistic aspects lead to revealing an epic style. What exists under the texture epic style appears to be the mythological-epic idea in terms of an Iranian one. this mythological-epic thought shows the space time from primitive era to periods civilization. This essay tries to represent the conceptual infrastructures of the story of Rostam and Sohrab in different aspects of stylistics such as mythological, epic, linguistic, visual and interpreter aspects. Therefore, stylistic aspects of the story of Rostam and Sohrab are representative of the becoming epic mythology of creation which reach as a conflict in the form of Rostam, Sohrab and Tahmineh which reminds becoming sacred kindness and fertility.