بررسي سبك شناسي مجموعه داستان كوتاه «نيمدري» اثر غلامرضا رضايي

Stylistic study of the short story collection "Nimdari" by Gholamreza Rezaei

سبك شناسي دربرگيرنده روشي مشخص در بررسي متون ادبي است. با تعمق در آثار برجسته ادبي، آنچه در بررسي سبك شناسي آنان بيشتر مورد توجه قرار ميگيرد، ويژگيهاي زباني، بلاغي و فكري شاهكارهاي ادبي است. در اين مقاله كه به روش كتابخانه اي نوشته شده است، مجموعه داستان« نيمدري» نوشته غلامرضا رضايي، از منظر سبك شناسي در سه سطح فكري، زباني و ادبي، بررسي و تحليل شده است. نتايج تحقيق نشان ميدهد، اشاره به مراسم ازدواج و عزاداري، باورهاي عمومي و وهمي و برخي گزاره هاي خرافي درباره جن و باورهاي عاميانه از نكات واژه ساز و آشنايي زدا در سطح فكري و سود جستن از تشبيهات و كنايه هاي اقليمي و ضرب المثلهاي رايج در زبان شفاهي، به كارگيري ساختار محاوره در كليت نثر و استفاده از واژه هاي محاوره اي و نامه اي محلي، از ديگر خصوصيات نثر «نيمدري» در سطح ادبي و زباني است.

Stylistics involves a specific way of examining literary texts. Reflecting on outstanding literary works, what is most noteworthy in their stylistic study are the linguistic, rhetorical, and intellectual features of literary masterpieces. In this article, which is written in a library method, the collection of stories "Nimdari" written by Gholamreza Rezaei has been studied and analyzed from the perspective of stylistics at three levels of thought, language and literature. The results of the study show that marriage and mourning ceremonies, public and illusory beliefs, and some superstitious statements about jinn and popular beliefs are words that make words and familiarize at the intellectual level and take advantage of common ironies and proverbs in the language. Oral, the use of colloquial structure in the whole of prose and the use of colloquial words and local letters are other features of "Nimdari" prose at the literary and linguistic level.