ظرفيت‌هاي ايجاد شهر خلاق سينمايي در اسناد بالادستي و ارائه راهبرد براي آينده

Capacities for Fulfilling Creative Cinematic City in the Upstream Documents and Presenting Strategies for the Future

امروز شهرهاي خلاق از اهميت بسياري برخورداري هستند. شهرهاي خلاق در موضوعات گوناگوني در سراسر دنيا ايجاد مي‌شوند كه طيف صنايع خلاق را در برمي‌گيرند. ازجمله صنايع موردنظر در شهرهاي خلاق دنيا سينما مي‌باشد كه به لحاظ فرهنگي، اقتصادي، سياسي و اجتماعي قابل‌توجه و درخور اهميت است. بنابراين نظر به جايگاه سينماي ايران در منطقه و اهميت ايجاد شهرهاي خلاق در كشور، هدف اين مقاله بررسي ظرفيت‌هاي ايجاد شهرخلاق سينمايي در اسناد بالادستي و سياست‌گذارانه و در نهايت ارائه راهبرد براي آينده است. روش مورد استفاده در اين مقاله، از نظر هدف كاربردي، از نظر داده، كيفي و به لحاظ نحوه اجرا توصيفي است. به اين منظور از روش تحليل محتوا استفاده ‌شده است. اسناد بالادستي شامل قانون اساسي، قانون برنامه ششم توسعه، سند چشم‌انداز بيست‌ساله، سياست‌هاي كلي نظام و اصول سياست فرهنگي كشور مي‌باشد. علاوه بر اين براي ارائه راهبرد، روش مصاحبه و اسنادي مدنظر بوده است. صاحب‌نظران با روش گلوله برفي انتخاب‌ شده‌اند. به‌طوركلي در اسناد بالادستي ظرفيت مناسبي براي ايجاد شهرخلاق وجود دارد، اما تحقق شهرخلاق نيازمند سياست‌گذاري كلان و برنامه‌ريزي شهري است. بنابراين، راهبردهايي بر مبناي مدل سياست‌گذاري سيستمي براي دستيابي به اين هدف ارائه‌ شده است.

Today creative cities are very important, and they are in different subjects of creative industries. Cinematic cities are important in cultural, economic, social and even political aspects. Therefore, this paper’s goal is to study the capacities for fulfillment of creative cinematic city in the upstream documents, and to present strategies for the future. The used method was applied, qualitative and descriptive, and content analysis was also used for analyzing the upstream documents such as Iran 20-year vision plan, the sixth development plan etc. In presenting strategy for the future, documental method and interview (snow ball technique) were used. Results show that the documents have capacities for fulfillment of creative cinematic city, but are not enough and needs policymaking and urban planning. Therefore some strategies are presented in systemic model.