تعيين اثر هيپنوتراپي بر عاطفه مثبت و منفي و خودكارآمدي زنان داراي سابقه شكست عاطفي

زمينه و هدف: عشق يكي از حيرت انگيزترين هيجان هايي است كه انسان مي تواند تجربه كند و شكست عاطفي يكي از دردآورترين مشكلاتي است كه ممكن است در طول يك رابطه عاشقانه براي هر فردي پيش آيد. پژوهش حاضر، با هدف تعيين اثربخشي هيپنوتراپي بر عاطفه مثبت و منفي و خودكارآمدي زنان داراي سابقه شكست عاطفي انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. جامعه ي آماري، تمامي زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهرستان آمل با سابقه شكست عاطفي در سال ۱۳۹۶ بود. تعداد ۳۰ آزمودني با استفاده از روش نمونه گيري دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و گواه گمارده شدند. به منظور اجراي پژوهش، از پرسش نامه هاي آسيب عاطفي راس (۱۹۹۹)، مقياس عاطفه مثبت و منفي پاناس (۱۹۸۸) و پرسشنامه خودكارآمدي (شوآرتزر و جروسلم، ۱۹۹۵) استفاده شد. آزمودني هاي گروه آزمايش به مدت ۸ جلسه ۲ ساعته به صورت هفتگي تحت مداخله هيپنوتراپي قرار گرفتند ولي گروه گواه مداخله اي دريافت نكرد. تجزيه وتحليل يافته هاي تحقيق با استفاده از آزمون آناليز واريانس با اندازه گيري مكرر و تعقيبي بونفروني در نرم افزار SPSS انجام شد. يافته ها: نتايج آزمون آناليز واريانس با اندازه گيري مكرر نشان داد ۸ جلسه آموزش هيپنوتراپي موجب افزايش معنادار در عاطفه مثبت (P 0.001)و خودكارآمدي (P 0.001) و كاهش معنادار عاطفه منفي (P 0.001) در گروه آزمايش به نسبت گروه گواه گرديد كه حاكي از تأثير معنادار هيپنوتراپي بر بهبود افراد با سابقه شكست عاطفي بود. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان از هيپنوتراپي براي بهبود كيفيت زندگي و افزايش اميد به آينده در افراد با سابقه شكست عاطفي استفاده كرد.