نقش نظم‌جويي هيجان، خودكارآمدي درد و ادراك بيماري در پيش‌بيني خلق منفي زنان مبتلا به سرطان پستان

زمينه و هدف: سرطان پستان شايع ترين سرطان در ميان زنان سراسر جهان ميباشد كه از همان ابتداي تشخيص ميتواند سبب ترس، نااميدي و آسيب رواني گردد و همه ابعاد زندگي فرد شامل ابعاد جسمي، رواني، اجتماعي را به چالش بكشاند. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعيين نقش نظم جويي هيجان، خودكارآمدي درد و ادراك بيماري در پيش بيني خلق منفي زنان مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به مراكز درماني شهر اصفهان در بهار ۱۳۹۷ بود. بر اين اساس ۱۶۰ زن مبتلا به سرطان پستان تحت درمان به روش نمونه گيري در دسترس و بر اساس ملاك هاي ورود كه شامل˛ ابتلاءء به بيماري سرطان پستان با نظر پزشك متخصص يا وجود پرونده پزشكي مربوطه در مراكز درماني، دامنه سني ۶۵-۲۵ سال، داشتن حداقل سواد در حد خواندن و نوشتن، داشتن آگاهي نسبت به بيماري خود، رضايت و حضور داوطلبانه براي شركت در پژوهش. هم چنين ملاك هاي خروج شامل شرايط حاد جسماني ناشي از بيماري و يا دوره درماني (شيمي درماني، پرتو درماني) و ناتواني در پاسخ گويي به سؤالات بود انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسش نامه هاي نظم جويي هيجان گراس (۲۰۰۳)˛ پرسش نامه خودكارآمدي درد نيكولاس (۱۹۹۵)˛ ادراك بيماري برادبنت و همكاران (۲۰۰۶) و مقياس خلق منفي لاويبند و لاويبند (۱۹۹۵) بود. يافته ها: نتايج نشان داد كه ادراك بيماري (001/ 0- β-0/46=p)، خودكارآمدي درد (0/021- β-۱۵/۰ p) به طور منفي و معنادار و راهبرد فرونشاني (001/ 0- β-۲۱/۰,p) به طور مثبت و معناداري ميتواند تغييرات مربوط به خلق منفي زنان مبتلا به سرطان پستان را پيش بيني نمايد. نتيجه گيري: بر طبق نتايج نوع راهبرد نظم جويي هيجان، ميزان خودكارآمدي درد و سطح ادراك بيماري بر اختلالات خلقي زنان مبتلا به سرطان پستان تأثير معناداري دارد. از اينرو ميتوان با شناخت و درك عميق تر از ويژگي هاي روان شناختي و باورهاي مربوط به بيماري در زنان مبتلا به سرطان پستان، گام هايي را براي افزايش سلامت رواني و بهزيستي آنان با شرايط جديد برداشت.