مقايسه‌ي اثربخشي رويكردهاي مشاوره‌اي زوج‌‌درماني شناختي-رفتاري و زوج‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر نيازهاي عاطفي - جنسي

زمينه و هدف: نيازهاي عاطفيجنسي به عنوان نيروي انگيزشي مهم تلقي مي شوند كه در پايداري و افزايش كيفيت زندگي زناشويي نقش مهم دارند. از همين رو پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي رويكردهاي مشاوره اي CBCT و ACT بر ارتقاي نيازهاي عاطفيجنسي زوجين غيرباليني شهر بندرعباس انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل ۱۴۶ نفر از زوجين غيرباليني شهر بندرعباس بودند كه در دوره ي آموزشي مهارت هاي زندگي و فضاي مجازي شركت داشتند. روش نمونه گيري از نوع نمونه گيري در دسترس بود. ۴۸ نفر (۲۴ زوج) در گروه هاي مداخله اي CBCT و ACT و گروه كنترل به صورت تصادفي گمارش شدند. از پرسشنامه نيازهاي عاطفيجنسي زوجين ايراني (۱۳۹۹) براي جمع آوري داده هاي پژوهش استفاده شد. شيوه انجام مداخله به صورت ۱۲ جلسه ۹۰ دقيقه اي زوجي بود. از مقياس نيازهاي عاطفيجنسي زوجين ايراني (۱۳۹۹) براي جمع آوري اطلاعات در پژوهش استفاده شد. اطلاعات پژوهش با استفاده از آزمون آماري تحليل واريانس با سنجش مكرر و به وسيله ي نرم افزار SPSS ۱۹ مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: يافته ها نشان دادند كه هر دو نوع مداخله CBCT و ACT در ارتقاي نيازهاي زناشويي زوجين مؤثر هستند. مقايسه اثربخشي اين دو رويكرد نشان داد كه رويكرد زوج درماني ACT در سه بعد نيازهاي پرهيز از رفتارهاي دلسرد كننده، احساسيجنسي و جسمانيجنسي اثربخشي بالاتري برخودار بود. نتيجه گيري: به نظر مي رسد بهره گيري از رويكردهاي مشاوره اي CBCT و ACT در ارتقاي نيازهاي عاطفيجنسي زوجين مفيد است. اين امر مي تواند در ساير ابعاد زندگي زناشويي زوجين نظير رضايت زناشويي و كيفيت زناشويي آنان نيز مؤثر باشد.