شناسايي عوامل مؤثر بر احساس امنيت زنان در نواحي روستايي (مطالعۀ موردي: دهستان خرقان غربي‌ـ شهرستان آوج)

دستيابي به توسعه پايدار روستايي بدون مشاركت هدفمند گروه‏هاي مختلف مردم، از جمله زنان، امكان‌پذير نيست. ولي در حاشيه‏ قرار گرفتن زنان در جامعه و استفاده نكردن آن‌ها از امكانات و فرصت‏ها نسبت به مردان، سبب تشديد احساس ناامني آن‌ها در جامعه مي‏شود. فراهم‌كردن زمينه‏هاي احساس امنيت زنان روستايي در جهت بهبود كيفيت فعاليت اجتماعي آنان امري ضروري است و تحقق آن در گرو شناخت وضعيت احساس امنيت زنان و عوامل مؤثر بر آن است. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي‌ـ تحليلي است. روش گردآوري اطلاعات به صورت كتابخانه‏اي و ميداني (پرسش‌نامه) است. جامعه آماري تحقيق خانوارهاي دهستان خرقان غربي واقع در شهرستان آوج‌اند كه با استفاده از فرمول كوكران 182 نفر به‏عنوان حجم نمونه تعيين شد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از مدل‏سازي معادلات ساختاري (SEM) در قالب نرم‏افزار ليزرل استفاده شد. نتايج يافته‏هاي تحقيق نشان مي‏دهد كه اكثر مؤلفه‏هاي احساس امنيت در منطقه مطالعه‌شده وضعيتي پايين‏تر از حد مطلوب عدد 3 دارند و به عبارتي زنان ساكن در منطقه احساس امنيت مطلوبي ندارند. همچنين، مهم‏ترين عوامل تأثيرگذار در احساس امنيت زنان در منطقه مطالعه‌شده عبارت است از عوامل اجتماعي با ضريب 99%، عوامل فرهنگي با ضريب82% و عوامل اقتصادي با ضريب 81%.