سرطان پستان وابسته به حاملگي: يافته هاي ماموگرافيك و سونوگرافيك

مقدمه: تأخير در تشخيص PABC (سرطان پستان مرتبط با بارداري) شايع است و عدم آگاهي از PABC ممكن است بررسي تصويربرداري به‌موقع يا بيوپسي را متوقف كند. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي يافته هاي ماموگرافي و سونوگرافي در زنان با PABC انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه مقطعي و گذشته‌نگر ۲۴ بيمار مبتلا به سرطان پستان در دوران حاملگي و شيردهي در بخش راديولوژي بيمارستان امام رضا (ع) دانشگاه علوم پزشكي مشهد در بازه زماني 97-1385 مورد بررسي قرار گرفتند. بررسي ويژگي هاي ماموگرافي و سونوگرافي باليني در 24 زن با PABC انجام شد. تشخيص PABC پس از بررسي بافت‌شناسي در تمام بيماران انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماريSPSS  (نسخه 22) انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج،PABC  در 6 بيمار (25%) در دوران بارداري و در ١٨ بيمار (75%) بعد از زايمان تشخيص داده شد. شايع‌ترين علت بستري، توده پستان (83%) بود. شايع‌ترين يافته در امتحان ماموگرافي، توده سينه با ميكروكلسيفيكاسيون (40%) بود. شايع‌ترين يافته در سونوگرافي، توده سينه (83.3%) بود. شايع‌ترين تظاهر در سونوگرافي، توده هيپواكوئيك با اكوژنسيته هتروژن همراه با حاشيه نامنظم بود و با جهت‌گيري عمودي قرار گرفته بود. يافته هاي مربوط به آسيب‌شناسي، كارسينوم مهاجم داكتال را در 22 بيمار (91.66%) نشان داد و يك بيمار (4.16%) داراي كارسينوم غيرمهاجم و يك بيمار (4.16%) داراي كارسينوم التهابي بود. نتيجه‌گيري: ظاهر اولتراسوند PABC ممكن است متفاوت از سرطان پستان در زنان غيرباردار باشد و يافته هاي اولتراسوند مانند جزء كيستيك برجسته، اينهنسمنت (افزايش وضوح رنگ توده) خلفي و جهت‌گيري موازي يافته هاي غيرمعمول در PABC نيست. بنابراين يافته هاي اولتراسوند مي­تواند ضايعات خوش‌خيم پستان را در دوران بارداري و شيردهي تقليد كند. ماموگرافي و اولتراسوند، دو روش تكميلي تصويربرداري در زنان با توده قابل لمس در دوران بارداري و شيردهي است.