بهره برداري انتخابي از سيلاب خشكه رودهاي شور جهت اصلاح خاك و پوشش گياهي مراتع خشك بياباني (مطالعه موردي ايستگاه سي ريزي بافق -يزد)

يكي از راه حل هاي مناسب و كار آمد براي بهره برداري مناسب از پتانسيل سيلاب و رسوب خشكه رودهاي شور در مناطق خشك و بياباني، استفاده از شبكه هاي پخش سيلاب با طراحي خاص مي باشد كه ضمن جدا كردن جريان پايه شور از سيلاب امكان استفاده بهتر از اين منبع آب در افزايش توليد علوفه و بهبود كمي و كيفي مراتع و كنترل بيابان زدايي را فراهم مي آورد. هدف از اين تحقيق، نشان دادن ابعاد اين فرايند در پروژه پخش سيلاب خشكه رود شور ايستگاه سي ريزي بافق مي باشد. در اين تحقيق براي نمونه‌برداري خاك با حفر سه پروفيل در منطقه سيل گيري شده و سه پروفيل در منطقه شاهد و همچنين آماربرداري پوشش گياهي مرتعي در داخل چهارعرصه پخش سيلاب و منطقه هم جوار به عنوان شاهد به صورت كاملاً تصادفي انجام شد. نتايج نشان داد كه درصد تاج پوشش، تراكم و درصد حضور گونه‌هاي Hammada salicornica, Seidlitzia rosmarinus و همچنين درصد كل تاج پوشش، كل تراكم و درصد كل حضور گونه‌ها نيز در سطح خطاي 1 درصد داراي اختلاف معني‌دار بودند. همچنين عمليات پخش سيلاب موجب حضور گونه‌هاي Zygophyllum eurypterum ، Salsola yazdiana وArtemisia sieberi با ارزش خوشخوراكي خوب در عرصه شده است. ميزان درصد پوشش و حضور لاشبرگ نيز واجد تفاوت معني‌دار در سطح خطاي يك درصد بود. همچنين مقايسه تغييرات خصوصيات خاك در عرصه طبيعي و سيل گير حاكي از كاهش شوري خاك و افزايش سيلت و رس در افق هاي مختلف خاك شده كه نقش مهمي در بهبود حاصلخيزي و ظرفيت نگهداري رطوبت را فراهم نموده است.