توسعه زير سطحي و ويژگي هاي زمين شناسي و ژئوتكنيكي نهشته هاي درشت دانه رودخانه زاينده رود در محدوده شهر اصفهان

توصيف و شناخت محيط رسوبي، در برآورد اوليه خواص مهندسي مصالح و برنامه‌ريزي مطالعات ژئوتكنيك كمك شاياني مي‌نمايد. قسمت عمده رسوبات كواترنري (درشت دانه و ريز دانه) شهر اصفهان توسط رودخانه زاينده رود نهشته شده است. با توجه به مشكلات مربوط به تعيين ويژگي هاي ژئوتكنيكي رسوبات درشت دانه و عدم مشخص بودن توسعه زير سطحي اين نوع رسوبات در فواصل دور از رودخانه زاينده رود در محدوده شهر از يكطرف و توسعه ساخت و سازها و لزوم حفر فضاهاي زيرزميني از طرف ديگر، شناخت ويژگيهاي ژئوتكنيكي و نحوه توسعه زيرسطحي اين رسوبات در شرايط محيط رسوبي قديمي ضروري مي باشد. لذا در اين مطالعه با استفاده از اطلاعات ژئوتكنيكي 384 گمانه اكتشافي، نقشه‌هاي محدوده تقريبي گسترش رسوبات درشت دانه رودخانه زاينده رود، براي اعماق 5، 10، 20 و 30 متري از سطح زمين تهيه گرديد و ويژگي هاي ژئوتكنيكي آن ها با استفاده از نتايج آزمايش هاي آزمايشگاهي و برجا مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد ويژگي هاي ژئوتكنيكي رسوبات درشت دانه نسبت به عمق تغيير معنا داري ندارد و محدوده تقريبي گسترش زير سطحي شن و ماسه رودخانه اي در گذشته، در محل هايي غير از مسير فعلي رودخانه، بوده است.