سنتز، مشخصه‏ يابي و بررسي كاربرد نانوكامپوزيت‏ مزوپروس سيليكا/مگمايت در حذف يون‏هاي فلزي سنگين از محلول آبي

در اين تحقيق، سنتز نانوكامپوزيت مزوپروس سيليكا‏/ اكسيدآهن (MCM41/γFe2O3) با روش هيدروترمال انجام شده و سپس كاربرد اين نانوكامپوزيت به عنوان جاذب در حذف يون‏هاي نيكل، كادميوم، كروم، سرب و روي از محلول آبي بررسي شده است. همچنين، تاثير pH محلول، زمان تماس و دوز جاذب بر درصد حذف مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان مي‏دهد كه جذب اين يون‏ها بر سطح جاذب، با افزايش pH محلول، زمان تماس و دوز جاذب افزايش مي‏يابد. بيشترين درصد حذف يون‏هاي فلزي سنگين در شرايط pH=5، t=50 دقيقه و 0.16 گرم جاذب (شرايط آزمايش كنوني) بوده است كه مقادير 53، 79، 61، 89 و 99.5% به‌ترتيب براي يون‏هاي نيكل، روي، كادميوم، كروم و سرب از محلول آبي به دست آمد. نانوكامپوزيت مزوپروس سيليكا/اكسيدآهن سنتز شده توسط آناليزهاي پراش‏ اشعه ايكس(XRD)، طيف‏سنجي تبديل فوريه مادون قرمز(FTIR)، مغناطيس سنج نمونه ارتعاشي(VSM)، جذب واجذب گاز نيتروژن(BET) و ميكروسكوپ الكتروني روبشي نشر ميداني (FESEM) مورد شناسايي قرار گرفت. اندازه‏ گيري غلظت يون‏هاي فلزي محلول، توسط دستگاه طيف‏سنج جذب اتمي (AAS) انجام گرفت. طبق نتايج بدست آمده، نانوكامپوزيت MCM41/γFe2O3 داراي مساحت سطحي بالا (461.19m^2/g)، حجم كل حفرات 0.4128cm^3/g، ميانگين قطر حفره 3.58nm، توزيع باريك اندازه حفرات و رفتار سوپرپارامغناطيسي مي‏ باشد.