تغييرات ميدان تنش در منطقه گذار بين زاگرس و مكران با استفاده از وارون‌سازي سازوكار كانوني زمين‌لرزه‌ها

وارون‌سازي تانسور تنش با استفاده از سازوكار كانوني زمين‌لرزه ها يكي از روش هاي مورد استفاده در مطالعه تنش هاي زمين‌ساختي است. در اين مطالعه با استفاده از اين روش، راستاي تنش بيشينه افقي در منطقه گذار بين زاگرس و مكران تعيين شده است. نتايج، نشان دهنده تغييرات زياد در راستاي محورهاي اصلي تنش در اين منطقه است. در اطراف تنگه هرمز، محورهاي تنش افقي بيشينه مي چرخند و الگوي پيچيده‌اي را نشان مي دهند. اين چرخش در سمت راست خط عمان، به‌صورت ساعت‌گرد از باختر به خاور حول اين خط فرضي اتفاق مي افتد، اما در سمت ديگر، به‌خصوص جايي كه جزيره قشم قرار دارد، جهت‌گيري هاي متقاطع تنش افقي بيشينه نشان دهنده پيچيدگي ميدان تنش است. احتمال دارد كه تفاوت خصوصيات پوسته اقيانوسي و قاره‌اي مسئول تفاوت در جهت‌گيري‌هاي ميدان تنش در اين منطقه باشد. راستاهاي تنش بيشينه افقي با توجه به روند امتداد گسل هاي فعال منطقه، به‌خوبي با سازوكار گسلش در مناطق مورد مطالعه همخواني دارد. ديگر روش هاي ژئوفيزيكي نيز چرخش مشابهي را در اطراف تنگه هرمز به نمايش مي گذارند و اين راستاها با اطلاعات حاصل از آنها سازگارند. اين مطالعه مي تواند با فراهم كردن نگرشي نو، به درك ساختار و فرايندهاي زمين‌ساختي در اين منطقه پيچيده كمك كند.