گونه‌شناسي هويت مجازي زنان كرد ايراني در اينستاگرام

ظهور و گسترش شبكه هاي اجتماعي مجازي، به‌خصوص شبكه هاي اجتماعي تصويرمحور، فضايي به نسبت باز براي بازنمايي هويت و حتي هويت سازي در اختيار گروه هاي قومي و به حاشيه رانده شده قرار داده است كه به‌صورت تاريخي از آن بي بهره بوده اند. اين مقاله به دنبال شناخت انواع گونه‌هاي هويتي بازنمايي شده زنان كرد ايراني در شبكۀ اجتماعي اينستاگرام و نيز شناسايي راهبردها و فن‌هايي است كه اين زنان براي بازنمايي هويت جمعي خود بكار مي‌گيرند. روش تحقيق اين پژوهش، روش كيفي نتنوگرافي يا مردم نگاري شبكه اي است كه براي گردآوري و تحليل داده‌ها از الگوي سادبك مشتمل بر سه فن مصاحبه، مشاهده مشاركتي و خوانش محتواي مجازي استفاده شده است. بر اساس يافته‌ ها، كاربران زن گرچه در بازنمايي هويت خود عامليت بيشتري يافته‌اند، اما كنشگري آن‌ها از ساختارهاي از پيش تعيين‌شده‌ معماري شبكه‌هاي اجتماعي نظير لايك، كامنت و بازنشر تصاوير تاثير گرفته است. همچنين يافته‌ها نشان از وجود سه تيپ هويتي جهان وطني، ملي ـ ايراني و قومي در اين شبكه دارد؛ تيپ هايي كه مؤلفه‌هاي هر يك از آن‌ها خود به سه زيرمجموعه نمايشِ تعلق به جامعه مطلوب، فرهنگ و سياست تقسيم مي شوند. هر يك از اين زيرمجموعه ها نيز راهبردها و فن‌هاي بازنمايي مختص به خود را دارند. هويت‌هاي بازنمايي شده زنان در اينستاگرام در مقايسه با رسانه‌هاي جمعي از تنوع و تكثر بيشتري برخوردار است. همچنين اين هويت‌ها سيال و چندرگه بوده و در برهه‌‌هايي خاص نظير بحران‌هاي اجتماعي راديكال‌تر بروز مي‏‌كنند.