اَشكال بازنمايي «منجي» در انيميشن كودكانۀ بن‌‏تن

كودكان در مورد محرك هاي بصري، از خود عكس العمل نشان ميدهند و همواره مشتاق تماشاي انيميشن هستند. آن‌ها از هر قوم و سرزميني، به دليل تأثير پذيري و عدم قدرت تجزيه‌وتحليل بالا، از منفعل ترين اقشار جامعه به شمار مي روند. محتواي سريال انيميشن بن‌تن، حاوي رمزگان هاي اجتماعي جامعۀ توليدكننده است، ازاين‌رو بر رفتار و طرز فكر بيننده تأثير مي گذارد. محورهاي غيريت ساز، پاره اي از عناصر و نشانه هاي متني مانند «منجي» را به لحاظ معناشناختي دچار دگرگوني مي كنند تا مخاطبان در مواجهه با اين دوگانه ها به سمت‌وسويي معطوف شود كه روايت فيلم تمايل دارد. به‌اين‌ترتيب، منجي داراي ويژگي هاي هويت / مليتي است كه در سريال بازنمايي مي شود. كودك در دوران بزرگسالي به دنبال منجي با هويت / مليتي است كه در كودكي براي او ترسيم كرده اند. مسئلۀ اصلي اين پژوهش بررسي چگونگي بكارگيري عناصر متني براي تغيير شكل عناصر معنا است تا جايگاه هويتي منجي دستخوش تغيير و جابه جايي شود. نظريۀ پسااستعماري، روش تحليل گفتمان اين پژوهش، از طريق بيان ديدگاه‌هايي با فرض مفهوم مخالف، در مورد آنچه در فرهنگ غرب شكل‌گرفته، قادر به پيمايش ناانديشيده ها در متون استعماري است. اين پژوهش با مطالعه و بررسي دقيق، ريزبينانه و جزءنگر سريال انيميشن بن‌تن به عنوان مورد مطالعاتي، با اتكاء به الگوي نشانه شناختي سه سطحي فيسك و الگوي پنج سطحي روايي بارت به واكاوي محورهاي غيريت ساز متني سريال بن‌تن مبادرت نموده است. يافته ‌ها حكايت از آن دارد كه هاليوود در تصميم سازي براي كودكان به كمك انيميشن هايي نظير بن‌تن شالوده اي از اقتدارگرايي را بر معرفت شناسي آن‌ها استوار مي كند.