رفتار اخلاقي با ناهمكيشان از ديدگاه تفاسير شيعي با تأكيد بر آية 83 سورة بقره

قرآن مشتمل بر آموزه‌هاي اخلاقي فراواني است. اين آموزه‌هاي اخلاقي، مسلمانان را به رفتار اخلاقي با ديگران ملزم كرده يا از رفتار غيراخلاقي برحذر داشته است. الزامات اخلاقي قرآن، گاه مربوط به گروهي خاص همچون مؤمنان و مسلمانان است و گاه مربوط به مردم به‌صورت عام است. در اين مقاله، سعي بر آن است كه با بررسي اين الزامات اخلاقي و رجوع به تفاسير شيعي، محدودة اين الزامات و دايرة مردم و ديگران، در جايي كه به رفتار اخلاقي با مردم و ديگران دستور داده شده است، مشخص گردد و به اين پرسش پاسخ داده شود كه آيا آموزه‌هاي اخلاقي اسلام عام‌گرايند و ناهمكيش را نيز شامل مي‌شوند يا خاص‌گرايند؟ از جمله آياتي كه مفسران در ذيل آن به بررسي اين پرسش پرداخته‌اند، آية 83 سورة بقره است كه اين مقاله با تأكيد بر اين آيه، به بررسي ديدگاه مفسران پرداخته است.