عنوان مقاله :
واكاوي نگاه‌ها به مرگ در غزل معاصر (مرگ‌انديشي، مرگ‌زدگي يا مرگ‌مشتاقي؟)
پديد آورندگان :
محمودي، علي محمد دانشگاه اصفهان , طغياني، اسحاق دانشگاه اصفهان
كليدواژه :
غزل معاصر , مرگ انديشي , نهضت رمانتيسم , مرگ مشتاقي
چكيده فارسي :
ادبيات يكي از تجلي‌گاه‌هاي مهم و اصيل تفكر و احساس انسان دربارة مرگ است. قديمي‌ترين حماسة جهان، «گيل گمش» و آثار ادبي و فلسفي دوران جديد، اين نگرش را همواره متجلي ساخته‌اند. شعر فارسي نيز از اين انديشه‌ها و عواطف جدا نيست. رويكرد شاعران قديم و معاصر به مقولة مرگ متفاوت است. شاعران قديم، مرگ را بيشتر با نگاهي مذهبي، تعليمي و عرفاني در مي‌آميختند؛ حال اينكه شعر «مرگ‌انديش» و «مرگ‌نگر» يا «مرگ‌زده» معاصر نگاهي عاطفي و احساسي از خود نشان مي‌دهد. بيشترين رويكرد به مرگ در شعر معاصر و به‌تبع آن غزل، «مرگ-هراسي»، «مرگ‌خواهي» و اندكي «مرگ‌اندوهي» است. در شعر معاصر، تابع مضمون‌هاي برخاسته از شعر غنايي و گاه متأثر از مكتب ادبي رمانتيسم، مسائلي چون «پوچي»، «غم و اندوه» و اندكي «مرگآگاهي» بيشتر به چشم مي-خورد. غزل‌هاي نو و سنتيِ معاصر نيز از مقولة مرگ و مرگ‌انتظاريِ نوميدانه سرشار است؛ در اين مقاله گونه‌هاي مرگ‌نگري غزل‌سرايان معاصر استخراج و بررسي شده است. در مجموع غزل معاصر نگرش‌هاي متنوعي را در زمينة مرگ دارد كه بيشترين صبغة آن مرگ‌هراسي و مرگ‌اندوهي در دورة اوج شعر نيمايي و سپس‌به‌تدريج مرگ‌‌اشتياقي و مرگآگاهي در دورة غزل دفاع مقدس و پس از آن نمايان‌شده است.
چكيده لاتين :
no abstract
