عنوان مقاله :
پژوهشي در دستنوشت‌هاي ديوان طالب جاجرمي با رويكردي تحليلي
پديد آورندگان :
خالق زاده، محمد هادي دانشگاه آزاد اسلامي، ياسوج، ايران
كليدواژه :
ﻃﺎﻟﺐ ﺟﺎﺟﺮﻣﯽ , ﻣﺜﻨﻮي ﮔﻮي و ﭼﻮﮔﺎن , ﻣﻤﺪوﺣﺎن ﻃﺎﻟﺐ ﺟﺎﺟﺮﻣﯽ
چكيده فارسي :
ﻤّﺪﻃﺎﻟﺐ ﺟﺎﺟﺮﻣﯽ م 854 ق از ﺷﺎﻋﺮان ﮐﻤﺘﺮﺷﻨﺎﺧﺘﻪﺷﺪهي ﺷﯿﺮاز در ﺳﺪه ي ﻧﻬﻢ ﻫﺠﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻼوهﺑﺮ »دﯾﻮان اﺷﻌﺎر«، ﻣﻨﻈﻮﻣﻪي »ﮔﻮي و ﭼﻮﮔﺎن« ﻧﯿﺰ ﺑﻪ او ﻣﻨﺴﻮب اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﺷﯿﻌﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮد آذري ﻃﻮﺳﯽ ﺑﻮده، ﺳﻼﻃﯿﻦ ﺗﯿﻤﻮري و ﺣﺎﮐﻤﺎن ﻓﺎرس در ﻗﺮن ﻧﻬﻢ را ﻣﺪح ﮐﺮده اﺳﺖ. ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ درﺑﺎرهي زﻧﺪﮔﯽ، آﺛﺎر و اﻧﺪﯾﺸﻪ ي او آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺒﺴﻮط و ﮐﺎﻓﯽ در دﺳﺖ ﻧﺒﻮده؛ اﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺳﻪ دﺳﺘﻨﻮﯾﺲ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي ﻣﻮزه ي ﻣﻠﯽ اﯾﺮان، ﻧﺴﺨﻪ ي ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي آﯾﺖ اﻟﻠّﻪ ﻣﺮﻋﺸﯽ ﻧﺠﻔﯽ و ﮔﺰﯾﺪه ي اﺷﻌﺎر ﻃﺎﻟﺐ در ﻧﺴﺨﻪي ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﺷﻌﺎر ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي اﯾﺎﻟﺘﯽ ﺑﺮﻟﯿﻦ ﺿﺮورت اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﺣﺴﺎس ﺷﺪ. ﻧﮕﺎرﻧﺪه، در ﻣﻘﺎﻟﻪي ﺣﺎﺿﺮ، ﭘﺲ از ﻣﻘﺪﻣﻪاي ﮐﻮﺗﺎه در ﺷﺮح زﻧﺪﮔﯽ و آﺛﺎر ﺷﺎﻋﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ دﺳﺖﻧﻮﯾﺲﻫﺎي آﺛﺎر او و ﺑﺮاﺳﺎس ﺳﻨﺖ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﻧﺴﺦ ﺧﻄﯽ، ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎري و ﻣﺤﺘﻮاﯾﯽ اﺛﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮده و ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ - ﺗﺤﻠﯿﻠـﯽ ﺿـﻤﻦ ﻣﻌﺮﻓـﯽ اﺟﻤـﺎﻟﯽ ﻃﺎﻟﺐ ﺟﺎﺟﺮﻣﯽ و آﺛـﺎرش، ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ، اﻧﺪﯾﺸﻪ، ﻣﻤﺪوﺣﺎن، ﻣﺘﻦﺷﻨﺎﺳﯽ و دﺳﺘﻨﻮﺷﺘﻪﻫﺎي دﯾﻮان اﺷﻌﺎر اﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﻧﮑﺎت ﺗﺎرﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ، ﺳﺒﮏ و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﺷﻌﺮ و دﺳﺘﻨﻮﯾﺲﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد را ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ. او اﺑﺮاﻫﯿﻢﺳﻠﻄﺎن ﻋﺒﺪاﻟﻠّﻪ ﭘﺴﺮ اﺑﺮاﻫﯿﻢ، ﺧﻠﯿﻞﺳﻠﻄﺎن، ﯾﻮﻧﺲﺧﺎن، ﺳﻠﻄﺎن وﯾﺲ، ﺟﻬﺎﻧﮕﯿﺮ، ﺳﻠﻄﺎنﺣﺴﻦ ﺧﺪاداد، ﻣﻬﺘﺮ ﺣﺎﺟﯽﺑﯿﮓ، ﻋﻠﯽﺷﺎه، ﺣﺴﻦﺷﺎه و ﻣﺤﻤﻮد را ﻣﺪح ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در دﺳﺘﻨﻮﺷﺘﻪﻫﺎي او ارادت ﻗﻠﺒﯽاش ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎنﻣﺤﻤﺪ روزﺑﻬﺎن، ﻣﺤﻤﺪﺑﻦ ﺳﯿﺪﺷﺮﯾﻒ ﺟﺮﺟﺎﻧﯽ، ﺷﺮفاﻟﺪﯾﻦﻋﻠﯽ ﯾﺰدي و ﺷﯿﺦ اﺑﻮاﺳﺤﺎق ﮐﺎزروﻧﯽ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺸﻬﻮد اﺳ
چكيده لاتين :
no abstract
