ملاحظاتي درباره‌ي ضبط و شرح برخي از بيت‌هاي شاهنامه

شاهنامه‌ي فردوسي، آميزه‌اي رازناك است كه هرچه بيشتر در آن تأمّل كنيم و ژرف‌نگرانه‌تر بنگريم، بيشتر متوجّه ظرايف زباني و معاني تودرتوي آن مي‌شويم. اين اثر سترگ، متن آسان‌نماي ديريابي است كه با وجود شرح‌هاي متعدد و مقاله‌هاي مستقل در تبيين برخي ابهام‌هاي آن، هنوز كم نيستند بيت‌هايي كه در ضبط آن‌ها ترديد است و بيت­هايي كه توضيح شارحان درباره‌ي برخي از آن­ها پذيرفتني نمي‌نمايد. در اين جستار نگارندگان با واكاوي برخي از بيت‌هاي شاهنامه‌ي ويراسته‌ي جلال خالقي‌مطلق، به‌عنوانِ تازه‌ترين و بهترين چاپ شاهنامه دريافتند كه در برخي از موارد، نارسايي‌ها و ابهام‌هايي در شرح ابيات ديده مي‌شود كه يا از توجّه ناكافي به بافت متن ناشي شده يا ابهام و نارسايي شرح، ناشي از ضبط نادرست بيت است. ازاين‌رو، در بخش نخست مقاله كوشش شده كه با بررسي انتقادي ضبط چند بيت، نويسش موجّه‌تري پيشنهاد شود. در بخش دوّم مقاله، بعد از نقد شرح‌هاي ارائه‌شده درباره‌ي برخي از بيت‌ها، كوشش شده كه با توسّل به منابع درون‌متني و برون‌متني، معناي شايسته‌تري ارائه گردد.

no abstract