بررسي صوت‌شناختي رخداد انسدادي‌ چاكنايي پيش از واكۀ آغازين در واژگان زبان فارسي

پژوهش حاضر در حوزۀ آواشناسي آكوستيك، مي­كوشد ماهيت صوت‌شناختي انسدادي چاكنايي را پيش از واكۀ آغازين در زبان فارسي، مشخص سازد و به اين‌ پرسش پاسخ دهد كه آيا اين آوا در آن جايگاه نقش همخوان دارد يا ويژگي واكۀ آغازين در زبان فارسي است. دادگان پژوهش شامل سه دسته است: گروه ناواژۀ يك كه در آن، واكه­ پس از يك واج بجز انسدادي چاكنايي قرار دارد، گروه ناواژۀ دو كه وجود انسدادي چاكنايي پيش از واكه در آن‌ها محرز است و گروه سوم، شاملِ 30 واژۀ زبان فارسي كه با واكه‌ آغاز مي‌شوند. اين سه گروه ناواژه و واژه توسط 16 نفر اعضاي نمونه در استوديو خوانده و ضبط شده­­اند. سپس در نرم‌افزار پرات، بر اساس ويژگي‌هاي آكوستيكيِ ديرش، شيب طيفي، سازۀ اول و شدت، واكه‌هاي هر گروه، مورد سنجش واقع شده­اند، مقادير عدديِ به‌دست‌آمده بر اساس شاخص‌هاي ميانگين، واريانس و آزمون تعقيبي شفه، بررسي آماري شده­اند. درنهايت، بر اساس تحليل‌ها، معيارهاي وجودِ همخوان انسدادي ‌چاكنايي در گروه واژه تأييد نشده­اند. پس، انسدادِ كاملي كه ويژگي‌هاي صوت‌شناختي يك همخوان را داشته باشد، پيش از واكه‌هاي آغازين در واژگان زبان فارسي وجود ندارد. بنابراين، آن انسداد ناقص مي‌تواند همان ويژگي صوتي باشد كه در ابتداي فرايند توليد واكۀ آغازين به آن اضافه مي‌شود و آن واكه را چاكنايي‌شده مي‌سازد.

no abstract