مضاعف‌سازي واژه‌بستي و خروجِ مفعولِ صريح براساس داده‌هائي از كردي جنوبي (كلهري)

هدفِ پژوهشِ حاضر بررسيِ فرايندِ مضاعف­سازي واژه­بستي و پيامدهاي آن براي نحوِ زبان بر اساس داده­هائي از كردي كلهري است. به عبارت ديگر، مسأله اين است كه آيا مضاعف­سازي واژه­بستي حالتِ غالب در كردي كلهري است يا اينكه اين فرايند مانند بسياري از زبان­هاي ديگر منجر به منفك­شدنِ گروهِ اسمي از درونِ بند و خروجِ آن به سمتِ چپ يا راست مي­گردد. تبيينِ تفاوتِ بين وند و واژه­بست نيز از اهدافِ ديگر اين پژوهش است. پژوهشِ حاضر توصيفي- تحليلي و مبتني بر ارائه استدلال جهتِ بررسي رابطة بين مضاعف­سازي واژه­بستي و ساخت نحوي در كردي كلهري است. اين پژوهش عمدتاً بر اساس چارچوبِ ارائه­شده در اسپنسر و لوئيز (2012) انجام گرفته است. براي گردآوري داده­ها، از شيوة ميداني، مشاهده، مصاحبه و مراجعه به منابع كتابخانه­اي، اقدام به جمع­آوري داده­ها شده است. نتايج نشان داد كه فرايندِ مضاعف­سازي واژه­بستي به­صورت محدود در كردي كلهري مورد استفاده قرار مي­گيرد. در مقابل، براي اجتناب از حضورِ هم­زمانِ واژه­بست و گروهِ اسمي مرتبط با آن، گويشورانِ كردي كلهري اغلب به ساختِ نحوي خروج به چپ يا راست متوسل مي­شوند و به­اين­ترتيب، گروهِ اسمي (مفعولِ صريح) را از ساختار موضوعي جمله خارج مي­كنند.

no abstract