رابطۀ مهارت‌هاي ارتباطي و سبك‌هاي مذاكره با ميزان تعارض در كارشناسان تربيت بدني دانشگاه آزاد

هدف پژوهش حاضر، مطالعۀ رابطۀ مهارت‌هاي ارتباطي و سبك‌هاي مذاكره با ميزان تعارض در كارشناسان ادارات تربيت بدني دانشگاه‌هاي آزاد شمال غرب كشور است. جامعۀ آماري پژوهش شامل كليۀ كارشناسان ادارات تربيت بدني دانشگاه‌هاي آزاد شمال غرب كشور به تعداد 49 نفر است كه به‌علت محدود بودن تعداد افراد جامعه تمام افراد جامعه به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌هاي پژوهش از پرسشنامه‌هاي مهارت‌هاي ارتباطي برتون[1] (1990)، سبك‌هاي مذاكرات سازماني پير[2] (1989) و ميزان تعارض شغلي دوبرين [3](1985) و همچنين پرسشنامۀ مشخصات فردي استفاده شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها در بخش آمار توصيفي از روش‌هاي تعيين ميانگين، انحراف استاندارد، فراواني و ترسيم جداول و در بخش آمار استنباطي از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين مهارت‌هاي ارتباطي با ميزان تعارض رابطۀ معنادار مثبت وجود دارد، ولي بين سبك‌هاي مذاكره با ميزان تعارض رابطۀ معنا‌داري مشاهده نشد. همچنين بين مهارت‌هاي ارتباطي و سبك‌هاي مذاكره رابطۀ مثبت معنادار وجود دارد. با توجه به وجود ارتباط معنادار بين مهارت‌هاي ارتباطي با ميزان تعارض و همچنين وجود رابطۀ معنادار بين مهارت‌هاي ارتباطي و سبك‌هاي مذاكره، پيشنهاد مي‌شود مسئولان بالادستي سازمان با فراهم كردن زمينه‌هاي آموزش و افزايش مهارت‌هاي ارتباطي و سبك‌هاي مذاكره موجب كاهش تعارض در سازمان شوند.