مقايسۀ تغييرات متابوليكي بازيكنان مركزي و پيراموني در مسابقۀ بسكتبال با استفاده از متابولوميكس

در سال‌هاي اخير پژوهشگران نشان داده‌اند بهترين روش تمرين، الگوبرداري از مسابقه است. از سوي ديگر، در بسكتبال پست‌هاي گوناگوني وجود دارد كه نيازهاي فيزيولوژيايي و تمريني متفاوتي دارند. بنابراين، در اين پژوهش تغييرات متابوليكي بازيكنان مركزي و پيراموني در يك مسابقۀ بسكتبال بررسي شده است. بدين‌منظور 5 بازيكن اصلي 14 تيم حاضر در مسابقات ليگ زير 23 سال، ملي يا ليگ برتر سال 1396 به‌عنوان آزمودني انتخاب شدند. نمونه‌هاي بزاق اين بازيكنان پس از 40 دقيقه مسابقۀ بسكتبال (با توجه به قوانين FIBA) گرفته شد و با استفاده از روش متابولوميكس مقايسه شدند. از دستگاه HNMR براي انجام متابولوميكس و از نرم‌افزارهاي مسترنوا و متابواناليست براي آناليز داده‌ها استفاده شد. آزمون‌هاي PCA و PLSDA نيز به‌عنوان آزمون‌هاي آماري استفاده شدند. نتايج نشان داد متابوليت‌هاي تورين، سوكسينيك اسيد، سيتريك اسيد و گليسرول در بازيكنان پيراموني و لاكتات و آلانين در بازيكنان مركزي زيادتر است. ازاين‌رو مي‌توان نتيجه گرفت تكيۀ بازيكنان پيراموني بر مسيرهاي هوازي و بازيكنان مركزي بر مسيرهاي بي‌هوازي زيادتر است. همچنين به‌نظر مي‌رسد توليد گونه‌هاي فعال اكسيژن در بازيكنان پيراموني زيادتر است.