برآورد مدل رشد اقتصادي صنعت ورزش ايران

ورزش از ابزارهاي تأثيرگذار در هدايت نيروهاي اجتماعي براي تحقق توسعة پايدار، به‌ويژه در جوامع با رشد جمعيت زياد است. ورزش نه‌تنها كمترين هزينه را در مقابل ساير هزينه‌هاي مديريتي به خود اختصاص مي‌دهد، بلكه توان ايجاد ارزش ‌افزودة بيشتري نسبت به ساير عوامل دارد. هدف تحقيق حاضر، برآورد مدل رشد اقتصادي صنعت ورزش ايران با استفاده از الگوي خودتوضيح با وقفة گسترده براي دوة زماني (1391-1353) بود. بدين‌منظور، روش اقتصادسنجي با استفاده از داده‌هاي مربوط به ارزش‌افزودة بخش ورزش، اندازة دولت، موجودي سرماية بخش ورزش، نيروي فعال بخش ورزش، تكنولوژي و پس‌انداز اجرا شد. نتايج برآورد مدل نشان داد تمامي متغيرهاي تحقيق در كوتاه‌مدت و بلندمدت تأثير مثبت و معنا‌داري بر رشد اقتصادي صنعت ورزش ايران دارند. نتايج همچنين نشان داد منابع انساني بخش ورزش در كوتاه‌مدت و بلندمدت بيشترين تأثير را بر رشد اقتصادي صنعت ورزش ايران دارد. بنابراين به‌منظور رشد اقتصادي صنعت ورزش، بهتر است سرمايه‌گذاري در بخش منابع انساني صورت گيرد.