ساخت و بررسي ويژگيهاي روان‌سنجي «مقياس مجازوَرزي شبكه‌اي»

هدف: اين پژوهش با هدف دست‌يابي به ابزاري روا و معتبر براي اندازه‌گيري ميزان مشاركت افراد در شبكه‌هاي اجتماعي مجازي (SNS) انجام گرفت. روش: روش اين پژوهش به لحاظ هدف جزو پژوهش‌هاي تحقيق و توسعه و به لحاظ شيوه گردآوري داده‌ها (طرح پژوهش) از نوع توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانشجويان شاغل به تحصيل در سال 971396 دانشگاه گيلان بودند كه با روش »نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي «، 979 نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند. مجموعه‌اي از پرسشهاي مرتبط، پس از تأييد روايي صوري، در اختيار اعضاي گروه نمونه قرار گرفت و داده‌هاي به‌دست آمده براي تعيين روايي سازه، با روش تحليل عاملي به شيوه‌ي اكتشافي (بر مبناي داده‌هاي برآمده از 400 آزمودني) و سپس به شيوه‌ي تأييدي (بر اساس داده‌هاي برآمده از 579 آزمودني) مورد پردازش قرار گرفت. يافته‌ها: در نهايت مقياسي با 34 گويه فراهم آمد كه گويه‌ها در ميان سه عامل »مبادله‌ي هيجان/شناخت « (20 گويه)، »شدت مشاركت « (7 گويه) و »مبادله فرهنگ « (7 گويه) توزيع شده بودند. اين سه عامل، بر روي هم، 46.73 درصد از واريانس كل پرسشنامه را تبيين مي‌كرد. بر مبناي نتايج بررسي پايايي (همساني دروني) ضرايب به دست آمده براي مولفه هاي مقياس بين 0.81 تا 0.90 بود كه از ميان آنها »مبادله هيجان/ شناخت « داراي بيشترين ضريب شاخص همساني دروني بود و پس از آن به ترتيب؛ مبادله فرهنگ و شدت مشاركت قرار گرفتند؛ همساني دروني كلي پرسشنامه نيز 0.92 به دست آمد. نتيجه: »مقياس مجازورزي شبكه‌اي « براي اندازه‌گيري ميزان مشاركت در شبكه‌هاي اجتماعي مجازي از روايي، اعتبار و پايايي مناسبي برخوردار است.