الگوي تحول «مايي» در زوج‌هاي موفق بر مبناي نظريه زمينه‌اي

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر ارايه مدلي جهت تبيين تحول مايي در زوج‌ها بود. روش: به منظور نيل به اين هدف با توجه به ويژگي‌هاي خاص سازه مايي، رويكرد پژوهش كيفي و روش نظريه زمينه‌اي بكار گرفته شد. جمعيت مورد مطالعه شامل كليه زوج‌هاي ساكن شهر تهران بود كه بنا به اظهار خودشان زندگي زناشويي موفقي داشتند. روش نمونه گيري از نوع نمونه گيري هدفمند بود و تعداد شركت كنندگان در اين پژوهش بعد از رسيدن به نقطه اشباع نظري، 7 نفر از زوج‌ها موفق بود كه با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته مورد مصاحبه قرار گرفتند. تجزيه و تحليل اطلاعات بر اساس سه روش كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري گزينشي انجام شد. يافته ها: نتايج حاصل از مصاحبه با زوج‌هاي موفق نشان داد كه سازه مايي شامل دو دسته راهبرد‌هاي تعاملي درون زوجي و برون زوجي است. عوامل سوق دهنده مايي نيز شامل سه دسته سوق دهنده‌هاي شناختي، حمايتي و انگيزشي هستند. پيامد مايي نيز در قالب دو مولفه محوري حفظ فرديت در هويت زوجي و منيت زدايي در هويت زوجي اتفاق مي‌افتد. نتيجه‌گيري: سه دسته عوامل شناختي، انگيزشي و حمايتي وجود دارند كه زوج‌ها را به سمت ما شدن حركت مي‌دهند. همچنين زوج‌ها در فرايند ما شدن از دو دسته راهبردهاي درون زوجي و برون زوجي استفاده مي‌‌كنند. در صورت تركيب و تعامل مناسب اين عوامل، فرايند ما شدن در زوج‌ها محقق خواهد شد كه به موجب آن منيت زدايي در هويت زوجي و حقظ فرديت در هويت زوجي را به عنوان پيامدهاي ما شدن شاهد خواهيم بود.