توسعۀ راهكارهاي مكان‌يابي و ايجاد مراكز خدمات كشاورزي با استفاده از مدل مكان – تخصيص

در اين پژوهش راهكارهاي مختلفي براي ايجاد مركز خدمات كشاورزي از نظر تعداد و ظرفيت خدمات‌رساني توسعه داده شد. براي مكان يابي مراكز خدمات كشاورزي مربوط به هر راهكار، مدل مكان يابي جداگانه اي تدوين شد. بدين منظور از مدل مكان تخصيص براي توسعۀ مدل هاي مكان يابي و الگوريتم شاخه و حد براي حل مدل ها استفاده‌ شد. هدف اصلي اين مدل ها كمينه‌سازي هزينۀ استقرار مراكز خدمات كشاورزي (شامل هزينۀ راه‌اندازي و هزينۀ حمل‌ و نقل ادوات تا محل خدمت رساني) است. در مدل حل شده در اين پژوهش، سنجه هايي مانند هزينۀ استقرار مركز، هزينۀ راه‌اندازي خدمات، فاصلۀ مركز تا مشتريان، هزينۀ حمل‌ و نقل براي ارائۀ خدمات به مشتريان و تعداد سفرهاي لازم براي تأمين تقاضاي هر يك از مشتريان در نظر گرفته شد. در اين پژوهش، به ‌منظور نشان دادن قابليت‌هاي عملي روش‌ها و مدل‌هاي توسعه داده‌شده، يك مطالعه موردي نيز در شهرستان‌ رزن استان همدان طراحي و اجرا‌ شد. راهبردهاي مختلف براي تركيب خدمات كشاورزي مطرح و سرانجام راهبرد راه‌اندازي يك مركز خدمات جامع انتخاب شد كه تمام تقاضاهاي يك دهستان را تحت پوشش قرار دهد. پس از اجراي مدل مكان تخصيص، مكان‌هاي بهينه براي استقرار مراكز خدمات كشاورزي در هر يك از دهستان‌هاي مورد مطالعه به طور جداگانه تعيين شد. نتايج اين پژوهش مي تواند در جانمايي مراكز خدمات كشاورزي و برنامه ريزي براي ارائۀ خدمات به بهره برداران كشاورزي، مورد استفادۀ مديران و برنامه ريزان ملي و منطقه اي قرار گيرد.