بررسي تاثير انواع ساختار فضايي بر ميزان تفكيك قلمروهاي عمومي و خصوصي در خانه هاي سنتي درونگراي ايران به روش چيدمان فضا، (مطالعه موردي: خانه هاي قاجاري شيراز)

يكي از مهم ترين مفاهيم فرهنگي در خانه سازي سنتي، تفكيك قلمروهاي عمومي و خصوصي مي باشد. با توجه به اينكه، خانه هاي سنتي درونگراي ايران، براساس ساختار فضايي در چهار الگوي رايج، دو طرف ساخت (دو توده مقابل هم)، دو طرف ساخت (دو توده عمود بر هم)، سه طرف ساخت و چهار طرف ساخت قرار دارند؛ هدف از انجام اين پژوهش، بررسي تاثير اين الگوها بر ميزان تفكيك قلمروها در خانه هاي قاجاري مي‌باشد. روش تحقيق در اين پژوهش از نوع كمي-كيفي است. و ابزار مورد استفاده در تجزيه و تحليل خانه‌ها روابط رياضي نحو فضا مي‌باشد. كه در بخش كيفي با استفاده از مطالعات كتابخانه اي، به گردآوري ادبيات پژوهش پرداخته شد. و در بخش كمي، پس از انتخاب 8 خانه قاجاري از ميان اين چهار الگو، ابتدا بوسيله نرم ‌افزارA Graph، گراف توجيهي نمونه ها ترسيم شد، سپس ميزان تفكيك قلمرو عمومي و خصوصي در نمونه ها، توسط ابزارهاي نحو فضاي، ميانگين عمق نسبي، عمق مرحله اي، هم پيوندي، تقارن نسبي و اتصال وكنترل محاسبه شد. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه ميزان تفكيك قلمرو عمومي و خصوصي در الگوي چهار طرف ساخت و پس از آن سه طرف ساخت، بيشتر از الگوهاي دو طرف ساخت صورت گرفته است.