بررسي نقش مسئوليت پذيري اجتماعي شهروندان برافزايش استفاده آنان از ناوگان حمل و نقل همگاني (مطالعه موردي نواحي چهار گانه شهرداري منطقه 11 تهران)

امروزه «مسئوليت پذيري اجتماعي» ميان شهروندان و ميزان رعايت آن در تمامي شئونات زندگي شهري ،نقشي حائز اهميت را در مديريت شهري ايفا مي كند. ازسويي از آنجا كه استفاده ازوسايل حمل و نقل براي انسان امروز از ضروريات زندگيست و استفاده از ناوگان حمل ونقل همگاني، جزء موارد توسعه ي پايدار محسوب مي شود.، لذا، در اين مقاله به بررسي سنجش نقش مسئوليت پذيري اجتماعي شهروندان برافزايش استفاده آنان از ناوگان حمل و نقل همگاني (در نواحي چهار گانه شهرداري منطقه 11 تهران ) پرداخته مي شود.بر اين اساس 400 نفر از شهروندان بالاي 18 سال ساكن در منطقه 11 با روش نمونه گيري از طريق پرسشنامه مورد بررسي قرار گرفتند ، مسئوليت پذيري اجتماعي با ابعادي نظير: ميزان آگاهي ، آموزش ، اعتماد اجتماعي ، سبك زندگي ، رضايت از زندگي مورد بررسي واقع شد كه بر اين اساس در بين نواحي چهارگانه ناحيه 1 كمترين و ناحيه 3 بيشترين ميزان مسئوليت پذيري اجتماعي را نسبت به استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومي داشته دارا بوده است، در اين پژوهش ضمن استفاده از روش هاي آماري موجود در نرم افزار spss (آزمون كولموگروف اسميرنف، رگرسيون، ضريب همبستگي پيرسون) اين نتيجه حاصل شد كه، رابطه مستقيمي بين كليه ابعاد مسئوليت پذيري اجتماعي و ميزان استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومي وجود دارد. همچنين در بين گروه هاي سني گروه سني 20 تا 40 از بين ساير سنين بيشترين ميزان مشاركت در استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومي را داشته است. و در بين متغيير هاي مسئوليت پذيري اجتماعي به ترتيب ميزان آگاهي، ميزان رضايت از زندگي ، اعتماد اجتماعي، آموزش وسبك زندگي بيشترين تاثير را بر مشاركت شهروندان منطقه 11 در استفاده از ناوگان حمل و نقل همگاني داشته اشت.