كليدواژه :
ادبيّات تطبيقي , شعر عربي , معلّقات سبع , شعر بختياري , طلليّه , كوچ سروده
چكيده فارسي :
تأثيراقليم، جغرافيا و محيط زندگي در اخلاق، رفتار، پندار و انديشة آدمي امري بديهي است. جلوه هاي اين اثرگذاري در شعر و ادب اقوام و ملّتها بسيار نمايان و برجسته است. سبك زندگي، سبك شعري و ادبي ميآفريند و سبك شعر عربي و بختياري در حوزة محتوا و زبان از محيط پيرامون متأثّر است. با اندكي غور در شعر و ادب عرب، به ويژه شعر عصر جاهلي، ميتوان دريافت كه شعر عرب، آيينة تمامنماي سبك زندگي باديه نشينان آن سامان است. در شعر عرب عصر جاهلي، آنچه بيش از همه جلوه گري ميكند؛ كيفيّت زندگي عشيرهاي، كوچ و لوازم آن است. در ايران، بسياري از اشعار گويش لري، به ويژه گويش بختياري، از لحاظ پرداختن به زندگي عشايري، شباهت هاي فراواني به شعر عرب عصر جاهلي دارد. كوچ و دلتنگي هاي ناشي از آن، غم فراقِ يار سفركرده، ايستادن بر منزلگاه معشوق و گريستن بر سرآن و يادكردِ خاطرات شيرينِ همراهي با يار، در شعر گويشيِ بختياريها، بسيار شبيه آن چيزي است كه در شعر عربي عصر جاهلي، به ويژه در مقدّمه هاي طللي معلّقات سبع، ديده ميشود. نكتة مهم آن است كه شعر بختياري برخلاف شعر فارسي، باوجود شباهت هاي مضموني، از شعر عربي تقليد نكرده و اين تشابه در درونمايه ها، نتيجة سبك زندگي ايلي و عشيرهاي است. پژوهش حاضر بر آن است تا با رويكرد تطبيقي، جلوه هاي اين شباهت را در شعر بختياري و معلّقات سبع بررسي كند.
چكيده لاتين :
The impact of region, geography, and the environment on the behavior, manners, and thoughts of human beings is undeniable. The manifestation of this effect has stood out in the literature of a wide variety of peoples and ethnicities. Lifestyle creates the poetic and literary style and the style of Arabic and Bakhtiari poetry is influenced by their surrounding lives in terms of content and language. A quick glance at the poetry of Arab people, especially that of pre-Islamic period, would point to the fact that Arabic poetry is a total reflection of the nomadic life of that region. In the poetry of pre-Islamic era, what stands out the most is the quality of nomadic life, migration, and its requirements. In Iran a great deal of Luri poetry, particularly that of Bakhtiari dialect, have a lot in common with the Arabic poetry of pre-Islamic period. Migration and its concomitant state of being homesick, stopping by the beloved’s halting-place, crying over it, and the remembrance of the sweet memories of being in the company of the beloved in Bakhtiari songs find parallels in the Pre-Islamic poetry of the premises of the Suspended Odes. The important point is that Bakhtiari poetry, unlike Persian poetry, despite the thematic similarities, has not imitated the Arabic poetry, and this similarity in themes is the result of tribal lifestyles. The current research aims to comparatively examine instances of realizations of such similarity in Bakhtiari and Suspended Odes of Arabic poetry.
