بررسي مقولات كليدي در ادبيات معماري معاصر ايران: 1325-1394ش

از حدود هفتاد سال پيش تا امروز دربارۀ معماري معاصر ايران متن هايي به زبان فارسي نوشته شده است. پژوهش حاضر دربارۀ اين ادبيات و مقولاتِ كليديِ مندرج در آن است. به بيان دقيق تر، در پژوهش حاضر هدف بررسي مهم ترين مقولات طرح شده در ادبيات معماري معاصر ايران در طي سال هاي 1325 تا 1394ش است. براي نيل به اين هدف، 389 منبع از مهم ترين منابع مربوط به معماري معاصر ايران گزينش و مقولاتِ مندرج در آن ها مشخص شده است. درنهايت، اين متن ها بر اساس 37 مقولۀ پربسامد، در قالب نُه دستۀ كلي، تحليل محتوايي كمّي شده است. فهرست اين دسته هاي كلي چنين است: نسبت معماري امروز با معماري گذشته، معماران، مفاهيم و زمينه ها، سخنان هنجاري، نسبت معماري معاصر ايران با جهان، طرز پرداختن به آثار معماري، مقاطع زماني، طرز پرداختن به تاريخ، و مدرنيته. نتايج حاصل از اين بررسي حاكي از آن است كه در طي هفتاد سال گذشته، مباحث مربوط به آثار معماري و معماران و روايت تاريخي و آسيب شناسي پربسامدتر از بقيه بوده است. از اين بين، برخي مباحث همچون آثار معماري و معماران از همان ابتدا تا كنون، با بسامدي تقريباً ثابت، محل توجه مؤلفان بوده است؛ اما برخي ديگر، همچون آسيب شناسي و روايت تاريخي، از زماني به بعد در كانون توجه نويسندگان بوده است.