هويّت شخصي و جمعي و مؤلّفه‌هاي بارز آن‌ها در شعر محمود درويش و قيصر امين‌پور

‌Personal and Collective Identity and Their Features in the Poetry of Mahmoud Darvish and Gheisar Aminpoor

محمود درويش و قيصر امين­ پور هر دو از شاعراني هستند كه در آثارشان هويّت - چه اجتماعي و چه فردي - رشد، بلوغ و تبلور ويژه‌اي يافته است؛ تعهّد اجتماعي و معنابخشيدن به آرمان­هاي فرمي و ساختاري يك شعر، از اجزاء جدانشدني شعر متعهّد بوده است؛ به ­طوري كه بسياري از منتقدان هدف نهايي شعر را تحقّق همين تعهّد دانسته ­اند. وجود هويّت­ هاي فردي و جمعي در شعر، زمينه­ساز بروز آرمان‌هاي شخصي و اجتماعي مي­شود كه شاعر به ­وسيلۀ آن‌ها همزادپنداري خود با جامعه و مخاطب خاص را به­ نمايش مي­گذارد. محمود درويش و قيصر امين ­پور هردو از هويّت­ هاي جمعي خود، براي حفظ ارزش­هاي جامعه و روحيۀ انقلابي، نهايت استفاده را برده­ اند تا جايي كه بسياري از شاخصه­هاي محتوايي آثارشان از زاوية ديد اين گرايش، قابل تحليل و تطبيق است. عشق به وطن، مقاومت و مبارزه، نوستالژي جمعي، تاريخ يك ملّت و... از اركان قابل لمس اين نگاه است. دركنار اين واكنش متعهّدانه، هويّت شخصي نيز توانسته خود را - نه در حدّ هويّت­ هاي جمعي - پررنگ سازد؛ امّا بستر رشد و نموّ آن هرگز نتوانسته به­ طوركامل، خود را به شخص و روحيۀ فردي محدود سازد و شاعر هميشه در مسير ميل به اجتماع و خروج از هويّت شخصي گام برداشته است.

Mahmoud Darvish and Qaisar Aminpour are both poets in whose works identity, both social and individual, have found special growth, maturity and crystallization; social commitment and giving meaning to the formal and structural ideals of a poem have been inseparable components of committed poetry; as many critics have considered the ultimate goal of poetry to be the fulfillment of this commitment. The existence of individual and collective identities in poetry pave the way for the emergence of personal and social ideals by which the poet demonstrates his identification with society and a specific audience. Mahmoud Darvish and Qaisar Aminpour have both used their collective identities to preserve the values of society and the revolutionary spirit, so much that many of the content characteristics of their works can be analyzed from the point of view of this tendency. They are comparable with the love for the homeland, resistance and struggle, collective nostalgia, the history of a nation, etc. that are the tangible pillars of this view. In addition to this committed response, the personal identity has also been clarified - not as a collective identity; but the context of its growth and development has never been completely limited to the individual spirit, and the poet has always taken a step towards the desire to socialize and leave the personal identity.