معناشناسي حضرات خمس در عرفان اسلامي و تري كايه در مهايانه بودايي

در مطالعات تطبيقي اديان و مكاتب عرفاني مختلف اصطلاحاتي به كار مي رود كه با وجود اختلاف زباني مي­توانند داراي تشابهات زيادي باشند. مفاهيم تري­كايه ((Trikaya در مهايانه بودائي و حضرات خمس در عرفان اسلامي از جمله اين اصطلاحات هستند. بحث جهان شناسي عرفاني و چگونگي سلسه مراتب هستي در مكاتب عرفاني از اهميت بالايي برخوردار است. دو مفهوم حضرات خمس در عرفان اسلامي و تري كايه در آئين مهايانه بودايي از مهم ترين مفاهيمي است كه براي تبيين مراتب هستي و تجليات حقيقت در اين مراتب هستي مطرح شده است.سئوال اصلي در اين پژوهش اينست كه با توجه به اينكه مفهوم خداوند به معناي مصطلح آن در آموزه هاي بودا بصورت صريح مطرح نشده و مفاهيم تري كايه نيز بعد از بودا در فرقه مهايانه مطرح شده است،چگونه مي توان مراتب بودهي ستوه، نيروانه، دهرمه كايه، نيرمايه كايه و سم بوگه كايه را از آموزه هاي مكتب مهايانه با مراتب جبروت، لاهوت، هاهوت، ملكوت و ناسوت در عرفان اسلامي با در نظر گرفتن جنبه هاي تمايز و تشابه مورد مقايسه قرار داد؟ و اين مسأله را كه حقيقت واحد براي ظهور و حضور خود در عالم، تجليات خاص خود را دارد در اين دو مكتب با روش تحليل مقايسه ­اي تبيين كرد.

no abstract