شكل‌گيري مرز نرم در روابط ايران و عراق در دوره پساصدام

The Formation of a Soft Border in the Relations between Iran and Iraq in the Post-Saddam Epoch

هدف اين مقاله تحليل روابط ايران و عراق پس از سقوط صدام است. پرسش اصلي اين است كه با وجود اختلافاتگسترده مرزي و تاريخي ايران و عراق، چه عواملي موجب بهبود و گسترش روابط دو كشور طي سال­هاي 2013تا 2017 شده است؟ فرضيه پژوهش با بهره ­گيري از چارچوب مفهومي «مرز نرم» اينگونه صورت‌بندي شده ­است: گسترش پيوندهاي بين مردم ايران و عراق طي سال‌هاي 2003 تا 2017 كه ناشي از هويت مذهبي مشترك است، موجب گسترش روابط دو كشور و تكوين «مرز نرم» بين آنها شده ­است. يافته‌هاي مقاله نشان مي­دهد با سقوط صدام و به قدرت رسيدن شيعيان در عراق و محوريت قرار گرفتن مرجعيت، پيوندهاي مذهبي بين شيعيان ايران و عراق گسترش يافته است؛ احساس تهديد مشترك هويتي در مقابل داعش، عبور گسترده مردم و كالاها از مرزهاي دور كشور، بازسازي عتبات عاليات، راهپيمايي ميليوني زائران شيعه در اربعين حسيني از ديگر عوامل نزديكي دو كشور مي‌باشد. داده­ هاي اين مقاله از منابع كتابخانه­اي و ميداني گردآوري و استخراج و با روش توصيفي- تحليلي بررسي شده ­­است.

The purpose of this article is to analyze the relations between Iran and Iraq after the fall of Saddam. the main question is: Despite the wide-ranging and historic differences between Iran and Iraq, What contributed to the improvement and expansion of bilateral relations between 2013 and 2017?The research hypothesis has been formulated using the "soft border" conceptual framework: "The expansion of ties between the people of Iran and Iraq over the period from 2003 to 2017, which results from a common religious identity, has increased the ties between the two countries and the development of a "soft border" between them. "The findings of the paper indicate thatwith the fall of Saddam and the rise of Shiites in Iraq, and the centralization of Marjaeit, the religious ties between the Shiites of Iran and Iraq have expanded; The findings of this paper are gathered from library and field resources and analyzed through descriptive-analytic methods.