چگونگي تاثير فرهنگ راهبردي نخبگان سياسي بر رفتار سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران؛ تكوين نقش دولت رسالت‌محور

The Impact of Political Elite's Strategic Culture on Foreign Policy Behavior of the Islamic Republic of Iran; The Development of the Role of the Mission-oriented Government

يكي از هنجارهاي داخلي موثر بر سياست خارجي كشورها، فرهنگ راهبردي است كه به نقش هر بازيگر در عرصه روابط بين‌الملل شكل مي‌دهد. لذا نخبگان سياسي با فرهنگ‌هاي راهبردي متفاوت، در موقعيت‌هاي مشابه در عرصه بين‌المللي، رفتار سياست خارجي متفاوتي را اجرا مي‌كنند. در واقع، هنجارهاي متفاوت در فرهنگ راهبردي دولت‌ها موجب مي‌شود تا ادراك متفاوتي از واقعيت‌هاي مشابه داشته باشند. بر اين اساس، هنجارهاي شكل‌دهنده به فرهنگ راهبردي نخبگان سياسي ج.ا.ايران بر رفتار سياست خارجي آن موثرند. لكن مسئله اين است كه رفتار سياست خارجي ج.ا.ا چگونه از فرهنگ راهبردي متاثر مي‌شود. پرسش اصلي اين است كه فرهنگ راهبردي نخبگان سياسي چگونه بر رفتار سياست خارجي ج.ا.ايران اثرگذار بوده است؟ چارچوب نظري مقاله، تلفيقي از نظريه سازه‌انگاري و رويكرد فرهنگ راهبردي است و براي فهم فرهنگ راهبردي نخبگان سياسي ج.ا.ا، از روش تحليل محتواي كيفي قياسي بهره گرفته شده است. فرضيه محققان كه پس از بررسي مورد تائيد قرار گرفت اين است كه هنجارهاي فرهنگ راهبردي نخبگان سياسي موجب تكوين نقش‌ ملي دولت رسالت‌محور براي ج.ا.ا گرديده و متناسب با آن، رويكرد‌هاي رفتاري استقلال‌طلبي، فراملي‌گرايي و تجديدنظرطلبي را در سياست خارجي ج.ا.ايران به دنبال داشته است.

Political elites of different strategic cultures, in similar situations in the international arena, practice different foreign policy behavior. In fact, different norms in the strategic culture of governments cause different perceptions of similar realities. Accordingly, the norms that shape the strategic culture of the Iranian political elite influence the foreign policy behavior of the country. The question, however, is how the foreign policy behavior of the Islamic Republic of Iran is affected by strategic culture. The main question of this article is how has the political culture of the political elite influenced the foreign policy of Iran? The researchers hypothesize that the specific norms of the political elite's strategic culture have shaped the national role of the mission-oriented state for the IR, and accordingly, have followed the behavioral indices of independence, transnationalism and revisionism in Iranian foreign policy. The theoretical framework of this paper is a combination of constructivism theory and strategic culture approach and has used qualitative deductive content analysis to understand the strategic culture of the IRI political elite.