عنوان مقاله :
مقايسه رساله لانگينوس با كتاب «چهار مقاله» نظامي عروضي
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
بازوند، علي دانشگاه قرهنگيان - پرديس بحرالعلوم شهر كرد - گروه زبان و ادبيات فارسي , امرايي، آرش دانشگاه علوم و فنون دريايي خرمشهر - گروه عمومي
كليدواژه :
نقد , ارسطو , مقايسه , نمط عالي
چكيده فارسي :
اين مقاله به بررسي شباهتهاي كتاب «چهار مقاله» نظامي عروضي و «رساله» لانگينوس ميپردازد. لانگينوس يكي از بزرگترين منتقدان است كه تالي ارسطو دانسته ميشود. او در نظريه ادبي و انتقادي خود با طرح مقوله "نمطعالي"به طرح ويژگيهاي يك اثر ادبي برجسته ميپردازد و در واقع خصيصه شاهكار ادبي را نشان ميدهد. لانگينوس بر اين باور است كه اثر ادبي با داشتن ويژگيهايي ميتواند به عنوان نمونه و نمط عالي مطرح شود و اين نمط عالي هم منحصر به يك ژانر ادبي نميشود. نظامي عروضي سمرقندي صاحب «چهار مقاله» هم در مقالت دبيري و هم در مقالت شاعري، معتقد است كه شرايطي خاص ميتواند به اثري ادبي تعالي بخشد. نوشتار حاضر تبيين آراء لانگينوس و انطباق آن با ديدگاه نظامي عروضي است. در اين ميان البته بايد توجه داشت كه ديدگاههاي هنري و انتقادي شاعران و اديبان ايراني تابع اصول و مباني بلاغي خاصي است كه ممكن است با مباني فكري و بلاغي اديبان غربي تفاوتهايي نيز داشته باشد اما اين پژوهش صرفاً به دنبال دريافت شباهتهايي است كه در اين دو اثر ديده ميشود. شايد تحليل اين مشابهتها بتواند بيانگر سرچشمههاي مشترك در دو اثر و بيان كننده نشانههايي از حضور و تاثير آراء ارسطو در هر دو كتاب باشد.
خلاصه ماشيني:
پيشينه تحقيق اگرچه به قاطعيت نميتوان اظهار نظر كرد اما مطابق پژوهش هاي نگارندگان تا كنون جز مقاله اي كه توسط استاد زرين كوب در مجله يغما در سـال 1333 بـا عنـوان «رسـاله لانگينوس » منتشر شده است ، هيچ پژوهشي در ايـن زمينـه صـورت نگرفتـه و بـه نظـر ميرسد تا كنون از منظر تشابهات ادبي بين اين دو اثر كار خاصي انجام نشده است . يكي از ديدگاه هاي نظامي عروضي در شاعري استفاده بجا و شايسته از نكات بلاغي و آرايـه هـاي ادبي است كه در اين مقدمه كوتاه مربوط به شاعري به چند مورد از آن ها اشاره ميشود: از جمله اغراق و مبالغه و آوردن ايهام كه موجب استنباط و انقباض طبايع ميگردد. تقليد و پيروي از شاعران و نويسندگان متقدم يكي ديگر از شباهت هاي بين كتاب «چهار مقاله » و «رساله » لانگينوس اين است كه شاعر و نويسنده بايد آثار گذشتگان را مورد مطالعه قرار دهد و نكـات مثبـت آن هـا را در نظر خود مجسم سازد و با تأسي و پيروي از آثار آن ها الگـو و نمونـه اي مـد نظـر داشـته باشد تا با استفاده از اين الگوها بتواند نوشته يا شعري تأثيرگـذار و جاودانـه خلـق كنـد.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين فارسي
عنوان نشريه :
مطالعات ادبيات تطبيقي