بررسي كرامات امام علي(ع) در اشعار مولانا جلال الدين بلخي

فاقد عنوان لاتين

كرامات و معجزات از جمله مباحث مطرح در آثار اديبان و شاعران پارسي گوي بوده است. از زماني كه سنايي عرفان را به طور عملي وارد شعر نمود و زمينه براي ظهور عرفا و شاعران بزرگ فراهم شد، شعر به عنوان تجلي‌گاه خصال و كرامات شخصيت‌هاي بزرگ ديني و ملي گرديد. در اين بين جايگاه امام علي(ع) به عنوان شخصيتي ديني و مذهبي غير قابل انكار است. مأثورات عرفاني امام علي(ع) در آثار عرفا و شعرا منبع الهامات شعري و نويسندگي اين گروه از جامعه گرديد. مولانا به عنوان يكي از عرفا و شعرا برجسته در نضج و گسترش عرفان اسلامي نقش بي‌بديلي ايفا نموده است و بررسي آثار وي براي درك بهتر ظرايف اين عرصه مي‌تواند راهگشا باشد. اين مقاله در صدد است، به روش توصيفي- تحليلي، به بررسي كرامات امام علي(ع) در آثار مولانا جلال الدين رومي بپردازد. اين پژوهش بر آن است كه نشان دهد كه علي‌رغم سني مذهب بودن مولانا، وي ارادت خالصانه‌اي نسبت به امام علي(ع) داشته و همواره از كرامات ايشان در اشعار و فحواي كلامش ياد كرده است. خلاصه ماشيني: به عنوان مثال در داستان «تنها كردن باغبان صوفي و فقيه و علـوي را از همديگر» زماني كه باغبان ، علوي را متهم ميكند و زبان به تحقيـر وي مـيگشـايد مولانا نخست عمل آن مرد علوي را تقبيح ميكند كه هيچ نادان و احمقـي اجـازه نـدارد كه خود را منسوب به نبي(ص ) و علي(ع ) بشمارد: خويشتن را بر علي و بــر نبــــي بسته است اندر زمانــه بس غبـــي مولوي دشنام هاي باغبان را ناروا ميشمارد و باغبان بد دهـان را سـرزنش مـيكنـد و آنگاه توهين باغبان را متوجه خود كرده ، دامـان پـاك آل رسـول (ص ) را مبـرا از چنـين 526بررسي كرامات امام علي(ع ) در اشعار مولانا جلال الدين بلخي/ 527 سخنان سخيفانه و بي ادبانه اي ميداند و عداوت و كينه ورزي با آل رسول (ص ) را در حـد كفر و ارتداد ميداند و ميگويد كسـي كـه حرمـت خانـدان نبـي(ص ) را نگـه نمـيدارد همچون شمر و يزيد است : هر كه باشــــد از زنــــا و زانيـــان اين برد ظن در حــــق ربانيـــان هر كه بر گردد سرش از چــرخ هــا همچو خود گردنده بيند خانــه را آنچه گفت آن باغبـــــان بوالفضـول حال او بد، دور از اولاد رســـــول گر نبــــودي او نتيجـــه مرتـــدان كي چنين گفتي بـــراي خانـدان (مولوي، 1373: 240) در ايــن ابيــات ، مولــوي ســادات را «شــريف » و خانــدان رســول را «آل ياســين » و دشمنانشان را «خوارج » ميخواند كه حكايت از ايمان او به اهـل بيـت پيـامبر(ص ) دارد. 528بررسي كرامات امام علي(ع ) در اشعار مولانا جلال الدين بلخي/ 529 جمله عشق و جمله لطف و جمله قدرت ، جمله ديد گشـتـه در هـسـتي شـهيد و در عـدم او مـرتـضي (مولوي، 1383: 107) راز بگــــــشا اي علـي مرتضــي اي پـس از سوء القضا حسن القضا (مولوي، 1372: 150) يك زني آمد بـه پيش مرتضـي گفت شــد بر ناودان طفي مـرا (همان : 593) علي(ع) حيدر كر6ار در برخي روايات يكي از نام هاي امام علي(ع ) «حيدر» معرفي شده اسـت . علـي (ع ) كـه وصـي مـن ، 530بررسي كرامات امام علي(ع ) در اشعار مولانا جلال الدين بلخي/ 531 عموزاده ام ، برادرم ، شجاع ترين پشتيبانم ، شجاع ترين حمله كننده بـه دشـمن ، شمشـيرم ، شيرم و شير خدا است .

فاقد چكيده لاتين