بررسي عوامل اجتماعي مؤثر بر نزاع و خشونت بين‌فردي جوانان با تأكيد بر امنيت اجتماعي(موردمطالعه: جوانان 30-18 ساله شهر همدان)

مقدمه: امروزه نزاع بين فردي به‌ويژه در بين جوانان به‌عنوان يك آسيب اجتماعي، يكي از شاخص‌هاي مهم ايجاد و گسترش خشونت در جامعه تلقي مي‌شود كه در بين جوانان به وقوع مي‌پيوندد و امنيت اجتماعي را مورد تهديد و مانع توسعه اجتماعي مي‌شود. از اين رو پژوهش حاضر با هدف شناسايي عوامل اجتماعي مؤثر بر نزاع و خشونت بين‌فردي جوانان با تأكيد بر امنيت اجتماعي انجام پذيرفت. روش‌شناسي: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي از نوع پيمايشي و همبستگي مي‌باشد. جامعه‌ي هدف شامل جوانان 18-30 ساله شهر همدان است كه با استفاده از فرمول كوكران، تعداد نمونه‌ها 382 نفر محاسبه و از طريق روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي به‌صورت تصادفي انتخاب و به پرسشنامه موردنظر پاسخ دادند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد بين ميزان تعامل با خانواده، تعامل با دوستان، تعهد به هدف‌هاي قراردادي و مرسوم جامعه، مشاركت و درگير بودن در فعاليت‌هاي روزمره و تعهد به ارزش‌هاي اجتماعي با ميزان گرايش به نزاع و خشونت بين فردي جوانان رابطه معكوس و معناداري وجود دارد كه در ادامه نتايج رگرسيون نيز مشخص ساختند؛ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ توانايي ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در پيش‌بيني نزاع و خشونت بين فردي از طريق ميزان تعهد به هدف‌هاي قراردادي و مرسوم جامعه صورت گرفته و كمترين نيز متعلق به ميزان تعامل با خانواده بوده است. نتيجه‌گيري: پديده نزاع و خشونت در جوامع شهري مانند همدان، از آن دسته آسيب‌هايي هستند كه متأثر از عوامل اجتماعي از جمله ميزان تعامل با خانواده، تعامل با دوستان، تعهد به هدف‌هاي قراردادي و مرسوم جامعه، مشاركت و درگير بودن در فعاليت‌هاي روزمره و تعهد به ارزش‌هاي اجتماعي است كه لازم است در استان همدان، اين عوامل مورد توجه دستگاه‌هاي اجرايي و متولي امر قرار گيرد تا بتوانند با اقدامات مناسب از جمله تقويت سرمايۀ اجتماعي و عوامل نامبرده از تداوم و تشديد پديده نزاع و خشونت در بين جوانان پيشگيري كنند.