نقد ترجمه عناصر فرهنگي كتاب «تَذَكَّرِي» با تكيه بر مثل‌ها و كنايه‌ها

در جريان ترجمه داستان، ضرب‌المثل‎ها و كنايه‎ها از عناصر فرهنگي مهم و كليدي هستند كه مفاهيم و پيام‎هاي متن اصلي را به خواننده انتقال مي‎دهند.مشكل عمده مترجم در اين مسير، روش برخورد صحيح با اين عناصر است. در اين چالش، معادل‎ها يكي از عوامل مهمي هستند كه كمك شاياني به مترجم مي‎كنند. معادل خوب بايد نه تنها معنا، بلكه روح، حس و تجربه نويسنده ادبي را به مخاطب منتقل كند. اين پژوهش، در نظر دارد شيوه ترجمه يكي از آثار پرمخاطب ادبيات پايداري با نام «يادت باشد» را با به‌كارگيري الگوي نيومارك، به بوته نقد بنشاند. نيومارك در مدل خود، مؤلفه‌هاي فرهنگي را مدنظر قرار داده و آن‌ها را در پنج گروه (بوم‌شناسي، فرهنگ مادي، فرهنگ اجتماعي، نهادها، آداب و رسوم و مفاهيم و حركات، اشارات و زبان بدن) تقسيم‌بندي كرده است. پژوهش حاضر با تمركز بر گروه چهارم به بررسي كيفيت ترجمه مفاهيم، شامل كنايه‎ها و ضرب‌المثل‌ها پرداخته و آن‌ها را با تطبيق بر روش‏هاي ترجمه فرهنگي نيومارك، تحليل مي‌كند. در اين پژوهش توصيفيتحليلي، پس از بررسي نمونه‌هاي متعدد و تطبيق آن‌ها با راهكارهاي نيومارك مشخص شد كه مترجم با بهره‌گيري از شيوه معادل كاركردي در ترجمه مفاهيم كتاب موفق عمل كرده است. وي بيشتر از ترجمه معنايي، مدد جسته و گاه نيز معناي ضرب‌المثل يا كنايه به خوبي درك نشده و در نتيجه معادلي اشتباه در متن وارد شده است.