بررسي رابطه غيرخطي افشاي اختياري و ارزش شركت با بهره‌گيري از رويكرد رگرسيون انتقال ملايم پانلي

هدف: ارزش شركت، نتيجه اقدام‌ها و تصميم‌هاي مديريت در ابعاد گوناگون و شاخصي از چگونگي درك بازار از شركت است كه از ميزان و نحوه افشاي اطلاعات شركت منبعث شده است. پژوهش پيش رو، مدلي غيرخطي از رابطه افشاي اختياري و ارزش شركت در حضور عواملي است كه انتظار مي‌رود مشابه با افشاي اختياري، از قابليت كاهش عدم تقارن اطلاعاتي برخوردار بوده يا بر ميزان مربوط بودن افشاي اختياري تأثيرگذارند. روش: بر اساس مباني نظري و شواهد تجربي، متغيرهايي همچون محافظه‌كاري حسابداري، رقابت در بازار محصول، سطح نگه‌داشت وجه نقد، حاكميت شركتي و بي‌ثباتي اقتصاد كلان در نظر گرفته شدند. با استفاده از مدل رگرسيون انتقال ملايم پانلي (PSTR)، وجود رابطه غيرخطي در حضور هر يك از متغيرهاي نام‌برده بررسي شد. يافته‌ها: نتايج بررسي 124 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، طي سال‌هاي 1392 تا 1396 نشان داد كه متغيرهاي محافظه‌كاري حسابداري، سطح نگه‌داشت وجه نقد و بي‌ثباتي اقتصاد كلان، بين رابطه غيرخطي ميان افشاي اختياري و ارزش شركت رابطه ايجاد مي‌كنند و حضور متغير سطح نگه‌داشت وجه نقد در تبيين مدل، قدرت بيشتري دارد. ضريب اثرگذاري افشاي اختياري اطلاعات در سطوح پايين وجه نقد، منفي است؛ اما اين اثر، به‌ازاي مقادير بيشتر از 152/0 معكوس مي‌شود و بر ارزش شركت تأثير مثبت دارد. نتيجه‌گيري: نقدينگي زياد ممكن است با هزينه‌هاي نمايندگي سنگين همراه باشد؛ اما زماني كه افشا باكيفيت باشد، تأثير جريان‌هاي نقد آزاد بر ارزش شركت قوي‌تري است. به بيان ديگر، بهبود كيفيت افشا، به بهبود استفاده از وجوه نقد و سرمايه‌گذاري در طرح‌هاي با خالص ارزش فعلي مثبت، كاهش سوءاستفاده از وجه نقد و افزايش ارزش شركت منجر خواهد شد.