بررسي تأثير همزمان درصد سطوح شفاف نما و جهتگيري بنا بر ميزان مصرف انرژي مدارس در اقليم معتدل و مرطوب ايران

جهت‌گيري و ميزان سطوح شفاف بنا دو متغيري هستند كه به آن‌ها در مراحل اوليه طراحي معماري به مثابه قرارگيري در سايت و تعادل بين سطوح كدر و شفاف پرداخته مي‌شود. هدف در اين تحقيق تعيين جهت‌گيري بهينه و درصد مناسب سطوح شفاف ساختمان، همچنين اندازه‌گيري تفاوت شرايط بهينه بر ميزان مصرف انرژي نهايي است. نمونه موردي اين تحقيق بناهاي آموزشي (مدارس) ساخته‌شده با استانداردها و مشخصات ساخت فعلي سازمان نوسازي مدارس در اقليم معتدل و مرطوب ايران (شهر رشت) است. با توجه به تأثير متقابل متغيرهاي ذكرشده در اين تحقيق، تأثير آن‌ها به صورت هم‌زمان و پيوسته بررسي مي‌شود. در اين پژوهش براي انجام مدل‌سازي و شبيه‌سازي از نرم‌افزار شبيه‌ساز انرژي Design Builder V4 استفاده مي‌گردد كه داراي موتور شبيه‌ساز انرژي پلاس است. بر مبناي نتايج اين مطالعه، به صورت كلي جهت‌گيري بهينه بنا سمت جنوب است، در صورتي كه درصد بهينه سطوح شفاف بنا بسته به جهت‌گيري آن مي‌تواند بين 40 تا 55% متغير باشد. افزايش مقدار سطوح شفاف در جهت شرق يا تغيير جهت‌گيري بنا در شرايطي كه ميزان سطوح شفاف بنا بيشتر از 40% است، بيشترين حساسيت تأثير را روي ميزان مصرف انرژي بنا دارد.