اقدامات استقلال طلبانه كردستان عراق و رويكرد سياست خارجي ايران و تركيه

The Foreign Policy Approach of Iran toward the Pro-independence Actions of Iraqi Kurdistan

عراق از زمان موجوديت سياسي خود به عنوان يك كشور از سال 1921 تا به امروز با مسئله خودمختاري كردها و حدود آن در شمال كشور درگير بوده است. حكومت اقليم كردستان در سال 1991 با اعلام منطقه ممنوعه پروازي توسط سازمان ملل شكل گرفت، اما با سقوط صدام در سال 2003 وارد مرحله نويني گرديد به گونه‌اي كه توانست ضمن نفوذ در عراق و بهره‌گيري از تجربه ده ساله حكومت منطقه‌اي، در تدوين قانون اساسي نقشي فعال داشته باشد. اين حكومت با قرار گرفتن در فعاليت‌هاي سياسي و برنامه‌هاي عراق، پس از انتخابات 2005 به عنوان يك بازيگر ذره‌اي فعال ظاهر شد و از سال 2007 با از سرگيري اختلافات و تنش‌ها با دولت مركزي، به دنبال استقلال از عراق بوده است. تلاش اقليم كردستان براي استقلال از عراق، علاوه بر تأثيرگذاري بر امنيت ملي و ثبات سياسي عراق، مي‌تواند بر امنيت منطقه‌اي و داخلي كشورهاي همجوار از جمله ايران و تركيه، نيز تأثيرگذار باشد. كه اين امر سبب گرديد، روابط ايران و تركيه به ويژه پس از برگزاري رفراندوم استقلال اقليم، به سمت ائتلاف‌سازي گذرا سوق پيدا نمايد. اهميت موضوع تا آنجاست كه مجاورت جغرافيايي و ميزان تعاملات سياسي- اقتصادي و فرهنگي همسايگان و همچنين آسيب‌پذيري متقابل آنها باعث گرديده تا بتوان امنيت و ناامني را در اين منطقه به صورت انكارناپذيري با يكديگر ارزيابي نمود. بر اين اساس، پژوهش حاضر با بهره‌گيري از روش توصيفي- تحليلي در صدد بررسي فرآيند استقلال‌طلبي اقليم كردستان عراق و رويكرد ايران و تركيه نسبت به آن خواهد بود. عراق از زمان موجوديت سياسي خود به عنوان يك كشور از سال 1921 تا به امروز با مسئله خودمختاري كردها و حدود آن در شمال كشور درگير بوده است. حكومت اقليم كردستان در سال 1991 با اعلام منطقه ممنوعه پروازي توسط سازمان ملل شكل گرفت، اما با سقوط صدام در سال 2003 وارد مرحله نويني گرديد به گونه‌اي كه توانست ضمن نفوذ در عراق و بهره‌گيري از تجربه ده ساله حكومت منطقه‌اي، در تدوين قانون اساسي نقشي فعال داشته باشد. اين حكومت با قرار گرفتن در فعاليت‌هاي سياسي و برنامه‌هاي عراق، پس از انتخابات 2005 به عنوان يك بازيگر ذره‌اي فعال ظاهر شد و از سال 2007 با از سرگيري اختلافات و تنش‌ها با دولت مركزي، به دنبال استقلال از عراق بوده است. تلاش اقليم كردستان براي استقلال از عراق، علاوه بر تأثيرگذاري بر امنيت ملي و ثبات سياسي عراق، مي‌تواند بر امنيت منطقه‌اي و داخلي كشورهاي همجوار از جمله ايران و تركيه، نيز تأثيرگذار باشد. كه اين امر سبب گرديد، روابط ايران و تركيه به ويژه پس از برگزاري رفراندوم استقلال اقليم، به سمت ائتلاف‌سازي گذرا سوق پيدا نمايد. اهميت موضوع تا آنجاست كه مجاورت جغرافيايي و ميزان تعاملات سياسي- اقتصادي و فرهنگي همسايگان و همچنين آسيب‌پذيري متقابل آنها باعث گرديده تا بتوان امنيت و ناامني را در اين منطقه به صورت انكارناپذيري با يكديگر ارزيابي نمود. بر اين اساس، پژوهش حاضر با بهره‌گيري از روش توصيفي- تحليلي در صدد بررسي فرآيند استقلال‌طلبي اقليم كردستان عراق و رويكرد ايران و تركيه نسبت به آن خواهد بود.

Iraq, since its political existence as a State from 1921 until today, has been concerned with the issue of Kurdish autonomy and its borders in the north of the country. The KRG was formed in 1991 with the declaration of a no-fly zone by the United Nations, but with the fall of Saddam in 2003 entered a new phase in which it was able to infiltrate Iraq and use the ten years of regional government experience to draft a constitution. Have active, The government has emerged as an active partisan in Iraq's political activities and programs since the 2005 elections, and has sought independence from Iraq since 2007, resuming disputes and tensions with the central government. The efforts of the Kurdistan Region for independence from Iraq, in addition to affecting the national security and political stability of Iraq, can also affect the regional and internal security of neighboring countries, including Iran and Turkey. This caused Iran-Turkey relations to move towards a temporary coalition, especially after the referendum on the independence. The importance of the issue is such that the geographical proximity and the extent of political-economic and cultural interactions of neighbors, as well as their mutual vulnerability have made it possible to assess the security and insecurity in this region in an undeniable way. Accordingly, the present study will use a descriptive-analytical method to investigate the process of independence of the Iraqi Kurdistan region and the approach of Iran and Turkey to it.