مفهوم زمان، وضع طبيعي، قرارداد در زيست -جهان فضاي مجازي

مقولۀ «زمان» در فضاي مجازي به تعبير ويتگنشتاين مانند «مفاهيم خوشه‌اي» عمل مي‌كند، به اين معنا كه هستۀ مركزي ثابتي ندارد، ولي محل تلاقي مفاهيم متعددي قرار مي‌گيرد. فضاي مجازي با نوعي تكوين و تجديدي در وضعيت استاتيك انسان ذيل دوگانگي 0-1 تا بي‌نهايت «محل بودن ما» را مشخص مي‌كند. پرسشي كه در اين بحث مطرح مي‌شود عبارت است از اينكه اين بودن در زمان چگونه خود را در شبكۀ ذهن كاربر باز مي‌يابد؟ پاسخ به اين پرسش را با درنظر گرفتن اين مسئله درنظر مي‌گيريم كه معيار خود را فرايند پا گرفتن ساختارهاي نوين مي‌يابيم. فيلسوفان به اين زمان مي‌گويند زمان اعتباري. اين زمان اعتباري ايجادكنندۀ يك زمانه است. زمان در قالب سه مفهوم زمان لحظه‌اي- جريان زمان و زمان تجاري در اين نوشتار مورد بحث قرار مي‌گيرد و سرنمون بحث مزبور در خصوص مفهوم وضع طبيعي در فضاي مجازي است. مفهوم وضع طبيعي در زمانه و زيست- جهان فضاي مجازي مولد نوعي قرارداد نيز است كه در نهايت انسان جديدي را خلق مي‌كند.

no abstract