منافع ايالات متحده در قرارداد 1975 الجزاير ايران و عراق

The United States Interests of in the 1975 Algiers Agreement

مرزهاي ايران و عراق از ديرباز، محل اختلاف و درگيري بين دو كشور بوده است. وجود ده‌ها عهدنامه مرزي در دوران معاصر، نشان از عمق مشكلات دو كشور در اين باره است. آخرين عهدنامه منعقد شده بين دو سرزمين، قرارداد الجزاير (1975) است. اين قرارداد با تمام فراز و نشيب‌هايي كه از سر گذرانده، بعد از گذشت حدود نيم قرن هنوز هم معتبر است. اين عهدنامه در حالي بسته شده كه به نظر مي‌رسيد كه دو كشور در اوج اختلاف هستند و چشم‌اندازي براي صلح متصور نيست. در جهان دو قطبي آن سال‌ها، عراق وابسته به بلوك شرق بود و به علت جنگ با كردها و مسائل داخلي در آستانه فروپاشي. از آن‌ سو ايران هم‌پيمان غرب بود و به واسطه افزايش قيمت نفت، در حال قدرت گرفتن در منطقه. بنابراين به نظر مي‌رسيد كه آمريكا با هدف پشتيباني از ايران، واسطه چنين قراردادي شده است. در شمار زيادي از تحليل‌هايي كه پيرامون اين قرارداد انجام شده، چنين نظري غالب است. اما اين مقاله تلاش دارد با روش تحليلي_توصيفي بر طبق اسناد به جا مانده، نشان دهد كه منافع ايران و آمريكا در آن مقطع در حال فاصله گرفتن از هم بود و سياست هر دو كشور در حال تغيير. بنابراين آمريكا با توجه به منافع خود، شرايط را به گونه‌اي مهيا كرد تا ايران راضي به بستن قرارداد شود.

.The borders between Iran and Iraq have been a point of contention between the two countries from a long time ago. The existence of a large number of border agreements shows the depth of the two countries' problems in the contemporary era. 1975 Algiers Agreement is the last treaty concluded between the two territories. This agreement is still valid, after all that has happened in the last half century, among its unilateral annulment by Saddam and the war between the two countries. The treaty was signed in a situation that it seemed the two countries were top of dispute and There was no prospect of peace. Iraq was dependent on the Eastern Bloc in the bipolar world of those years, and was close to collapse due to the Kurdish war and domestic challenges. Iran, on the other hand, was allied with the United States (Western Bloc) and Due to rising oil prices, it was gaining power in the region. Hence, it seems that The United States has mediated a deal to support Iran. Such a view overcomes in a large number of analysis of about the contract. But this article tries to show that the U.S. sought to ratify a peace Agreement between the two countries at the time, not only to support his ally, who was pessimistic about it at the time, but also for their own interests that was achieved due to the international situation and the change in foreign policy of Iran and Iraq.